ЈорданПетровски
ЈорданПетровски-ЦРНИ
      
Posts: 17,638
Joined: Mar 2010
Reputation:
36
|
Quote:Тајни преговори околу името, ко е посредникот за продажба на името
Bо дел од извештаите на службите за разузнавање , вклучуваќи дел од Балканските разузнавачки служби , како и во извештаите на ЦИА , М-6 , ШИШ и ТРД , видливо се вклопуваат сознанијата околу грачката разузнавачка служба , нејзините дејствија на Балканот , Македонија ,Албанија , Србија и Турција
. Грчките тајни случи успешно манипулираат за смметка на своите интереси како во Европската Унија , така и низ целиот Балкан. За таквата цел Грција одвојува големи парични средства наменети исклучиво за придобивање на политичките врвови на своите соседи , и на тој начин успејат да стават врвена линија на нивните интереси .ПРЕДМЕТ: “Приоритети на надворешната политика на Грција“
Основен приоритет на надворешната политика на Грција е нормализирање на грчко-турските односи и промовирање на влезот на Балканските земји во ЕУ. Тоа се и надворешно-политичките визии на Папандреу, конкретизирани во новата промовирана стратешка рамка: Одржување на Самит ЕУ-Турција и Самит на ЕУ-Западен Балкан- “Солун 2“ .
Цел на одржувањето на Самитот ЕУ-Турција е усвојување политичка декларација која ќе воспостави “нова мапа” за пристапот на Турција во ЕУ, односно ќе претставува “Нов Хелсинки“ со јасно дефинирани временски рамки и целни датуми на достигнување на обврските од страна на Турција. Обврските треба да бидат прецизно означени, како и темпото со кое тие мора да бидат исполнети. Воедно, се наметнува потребата од воспоставување на конкретен датум за турскиот влез во ЕУ, како и ратификација на Декларацијата од земјите членки на Унијата и Турција. Истовремено, Грција се закани дека доколку Турција не ја почитува веќе постоечката структурална рамка за односите меѓу ЕУ –Турција, ќе се соочи со ризикот од замрзнување на процесот на приближување кон ЕУ.
Турција е најголемата рана на Грција повеќе децении , но Грција не се плаши само од Турската Економија , дипломатија , туку најголем страв кај грците преставува Турската армија која е на стенбај кога се поставува прашањето со Грција , уште повеќе ако се има во предвид сталните летови на Турската Авијација низ Грчкиот воздушен простор .
Во рамките на планираниот Самит Западен Балкан - “Солун 2“, МНР на Грција, Димитрис Друцас предложи 2018 год, да биде поставена како временска рамка за влез на земјите од Западен Балкан во ЕУ, на кој ќе се дозволи членство единствено доколку бидат „целосно подготвени“ за влез Унијата. Главната цел Грција да ја мотивира ЕУ да одржи специјален самит т.н.„ЕУ-Западен Балкан“ во периодот кога Грција го презема ротационото претседателство во 2014 год е да се усвои политичка декларација на ЕУ, во која ќе се определат земји членки на ЕУ кои би биле ментори на идните земји кандидати од Западен Балкан, односно да се креира “Група 2014“ која ќе се состои од земјите членки на Унијата кои ќе формираат “сојузи за подготовка“ со земјите кандидати и активно ќе пратиципираат во процесот.
Притоа, во рамки на плановите на Грција,Грција да се наметне како стратешки економски и политички лидер и клучен играч за спроведување на политиката на ЕУ во Регионот, и стратегијата да се наметне себе си (Грција тоа успешно го прави во телата и комисиите во Брисел кои го оценуваат постигнатиот прогрес во исполнување на пристапните услови) или да го наметне нејзиниот неформален сојузник Бугарија како ментор на Македонија, во процесот на подготовка на земјата и оценување на постигнатиот напредок во пристапното членство. Во рамки на поставената кратка временска рамка, Грција би ја користела Бугарија во правец на постојано наметнување нови барања и проблематизирање на одредени прашања, со цел да го отежне процесот на пристапување на Македонија кон ЕУ. Доволен доказ за тоа е официјалната изјава на бугарскиот претседател Г.Прванов (пред почетокот на НАТО Самитот во Лисабон) за поддршка на грчката политика за промена на името на Р.Македонија, како еден од условите за нејзино членство во ЕУ и НАТО. Тоа може да се толкува како претходно планирано солидаризирање со грчката политика, со цел постигнување ефект пред меѓународната заедница во така битен момент за Р.Македонија. Преку поддршката Бугарија дава логистика на својот европски партнер од една страна, додека од друга преку евентуалната промена на името потајно се надева дека тоа ќе се одрази и на промена на македонскиот идентитет.
Преку наведените предлози,Грција ќе се здобие со голем углед во Унијата кој последователно го губеше во претходните неколку години. Преку неприкосновената дипломатска умешност и авторитет на Папандреу подржан од Рондос, Грција ќе се труди да биде неизоставен фактор во решавањето на надворешно-политичките проблеми на Унијата паралелно исполнувајќи ги своите основни национални приоритети во однос на нерешените прашања и спорови кои земјата ги има со Турција и со Р.Македонија околу нерешниот спор за името.
Покрај наведеното, сепак се проценува дека на меѓународен план забележано е дека надворешната политика на Грција има проблематична автентичност не само во врска со прашањето за името на Македонија. Така, наспроти декларираниот став за неприфаќање решенија наметнати со примена на сила, неприфаќање сецесионистички тенденции и неприфаќање нови граници на Балканот, Грција иако официјално не го признава Косово, тоа de facto го прави.
Новата блиска грчко-израелска соработка е резултат на заладените израелско-турски односи. За краток период беа интензивирани и конкретизирани односите на економски, политички, културен, енергетски, безбедносен и воен план и истовремено Грција се промовира во Израел и Палестина како медијатор на израелско-палестинскиот спор. Брзото затоплување на односите и забрзување на меѓусебната соработка меѓу Израел и Грција, предизвика и потесна соработка помеѓу про-израелското и про-грчко лоби во Вашингтон во насока на донесување Резолуција за заштита на грчките православни религиозни објекти во Северен Кипар. Друцас дополнително истакна дека се очекува и остварување поблиска соработка помеѓу грчката и еврејската заедница во САД.
Грција го користи израелскиот витален интерес за остварување на што поблиски врски со ЕУ, а од друга страна интерес за проширување на економско-политичкото влијание кон Средниот Исток има и ЕУ, која за таа цел ја користи Грција. Со подобрувањето на односите со Израел, Грција верува дека ќе ја зајакне својата надворешно-политичка позиција на меѓународен план и дека ќе придобие поддршка од моќното еврејското лоби во САД и од водечките меѓународни банкарски организации и интересни групи, што може да помогне во задржувањето на нејзината ликвидноста и финансиската стабилност и да ги реши во своја полза нерешените прашања кои се од врвен грчки национален интерес: кипарското и прашањето за името на Р.Македонија.
Зајакнување и потенцирање на традиционално добрите односи на Грција со арапскиот свет, особено по приближувањето на Грција-Израел како новина во грчката политка. Во периодот од 17-20.10.2010, министерот за надворешни работи Димитрис Друцас го посети Кралството Јордан, Палестина Египет и Либан. На средбите меѓудругото, големо внимание било посветено и на прашањето за името на Р.Македонија. Оттука, произлегува дека (особено по признавањето на уставното име од страна на Сирија), грчкото активно лобирање е насочено меѓу членките на ООН од арапските земји, да се спречи понатамошното признавање на Р.Македонија под уставното име. На агендата на Друцас во наредниот период се наоѓаат Мали и Тунис. На тој начин Грција гради стратегија за зацврстување на грчката позиција во ООН, кои ги смета единствено надлежни за решавање на долгогодишниот спор.
- Во контекст на зацврстување на грчката позиција во ООН, Грција презема и дипломатски активности за активирање на грчкиот интерес во Африка. Папандреу, за време на 3 Самит ЕУ-Африка на 27.11.2010 година, истакнал дека Грција како Медитеранска земја и соседна земја на северна Африка има витален интерес во Регионот и на Африка и дека Грција ќе преземе активности за повторно воспоставување и оживување на врските со грчката заедница низ Африка, која може да претставува мост и врска за поголема соработка со Африканските земји.
Познато е дека Грција настојува да ја одржи и традиционалната соработка со Русија и покрај забелешките на САД за воспоставената блиска соработка помеѓу двете земји. На 29.11.2010 година, на маргините на Самитот на ОБСЕ во Казакстан, на средбата помеѓу Папандреу и Медведев била потенцирала желбата за зголемување на соработката на полето на економијата, енергијата, одбрамбените прашања и билатералните односи и најавена е посетата на Медведев на Грција во 2011 година. Иако Р.Грција е членка на НАТО постои одредена веројатност ако се земе во предвид нејзината стратешка географска положба (енергетски коридори), лошата економска состојба (во последните две години значителни набавки на оружје од Русија) и мнозинската религиска припадност да дејствува во прилог на руската агенда по однос на забавување и попречување на влезот на Р.Македонија во НАТО.
Во врска со актуелните состојби во грчката надворешна политика, посебно внимание заслужува актуелниот развој на кинеско-грчките билатерални односи. Имено, Кина планирала, за што и била донесена политичка одлука, да и асистира на Грција да излезе од економско-финансиската криза. Посетата била во согласност со одлуката на кинеската влада да ги зголеми кинеските инвестиции во Грција. Споредподатоците со кои располагаат службите политичар во Србија изјавил дека имал удел во грчко-кинескиот договор за концесионирање на грчките пристаништа (во Пиреја, Солун, Александропулос, Волос и Ираклион во Крит), при што било договорено целата кинеска роба да влегува во Грција, поради што се планира и изградбата на двонасочна железничка линија (патнички и товарен превоз) Грција-Србија. Воедно било договорено Србија да претставува главен дистрибутивен центар на кинеската роба на Балканот и кон земјите од ЕУ, поради што се планирала изградба на огромен складишен и дистрибутивен центар во Смедерево. Во прилог на ова е и потпишаниот договор за соработка на Министерот за транспорт на Кина со грчкиот министер за економија. Кинескиот конзорциум COSCO (основан во 2005 година во Кина, најголема транспортна компанија во Кина, а втора во светот н.з.) потпишал договори со неколку грчки транспортни компании заедно со нив да гради 15 карго бродови, кои потоа ќе ги изнајми COSCO. Кинеската компанија веќе имала потпишано договор за манипулирање со пристаништето
Кинеската политика кон Грција е мотивирана од грчките политички и економски потенцијали, а во насока на реализирање на кинеските надворешно политички цели. Во таа насока голем дел од кинеските национални монетарни резерви предвидени за надворешно трговска размена се планираат да се инвестираат во Грција. Кина има интерес да ја зголеми својата инволвираност во ЕУ, па во таа насока дополнително ќе ги искористи конекциите со Грција, додека интересот на Грција е да излезе од економската криза и да и презентира на ЕУ дека презема конкретни чекори на тој план, алудирајќи на кинеските инвестиции и приливот на свежи пари. Воедно, треба да се напомене дека Грција е и политички промотор на Србија во нејзините аспирации за членство во ЕУ, што Кина ќе го искористи за нејзин стратешки -економски продор во ЕУ. Од друга страна, интерес е на Грција преку ваквото партнерство да завладее и со пазарите од поранешна Југославија, наметнувајќи ги притоа и нејзинитие надворешно политички приоритети и агенди. Навидум се работи за економско сојузнуиштво, кое во себе ги затскрива политичките агенди на Грција за наметнување како заначен политички фактор во ЕУ, каде досега беше маргинализирана.
Со цел да ја оправда политиката кон државите во Регионот на Балканот, Грција декларативно ја подржува Македонија во НАТО и ЕУ-интеграциите, при што настојува да има водечка улога. Специфичната политика кон РМ, на која и нуди да ја однесе во ЕУ и НАТО доколкупретходно ги исполни и грчките услови, остава простор за проценка дека Грција е подготвена да преземе низа официјални и неофицијални мерки да прикаже дека Р.Македонија сеуште не ги исполнува критериумите, и да се наметне како фактор – менаџер одговорен пред Меѓународната заедница за состојбите на Балканот. За таа цел го користи и влијанието врз Србија, Албанија и Бугарија, во однос на забавување на ЕУ и НАТО-интеграциите на Р.Македонија.
Воедно се цени дека во актуелниот политичко економски и безбедносен амбиент во Грција, Папандреу суверено владее. Тој е одличен стратег и дипломат, кој донесува брзи и прагматични одлуки. Неверојатно добро врши баланс и воспоставува линкови помеѓу внатрешната и надворешната политика. Со одлуките на внатрешно-политички план (прашањата за мигрантите), како и со поставувањето на лични советници и соработници со меѓународно реноме од земјите членки на ЕУ, праќа сигнали до меѓународната заедница за неговата отвореност кон нови идеи и лица и подготвеност за компромис.
Од друга страна, вештата манипулација со крајната десница и со грчката црква ја користи за одржување на стратешките национални грчки цели и активно работи на нивно исполнување, но на меѓународен план преку одредени потези повторно дава сигнали дека тој не ги поддржува грчките националистички кругови, како поддршката на т.н либерални социјалисти и поборници за остварување на човековите и малцински права (градоначалниците на Солун и Атина) и други наименувања на кадри на културни здруженија кои веќе се експонирани како поборници на идејата дека грчкото општество не е хомогено грчко. Таквото прагматично и брзо искористување на моменталните ситуации му даваат на Папндреу моќ во надворешната политика.
|
|