Крунскиот доказ за Пандо се тие 10 збора. Бугарите овде се трудат да докажат за "истината" за некаква вродена Бугараштина во Македонија и Македонштината како вештачка и преку ноќ натурена. Па само земањето на источно Бугарски диалект за официјален е доволно да објасне зошто голем број на Македонски Словени останале под Патријархијата, што е апсурд по дефиниција.

Зоограф, никой не се труди по докази, в грешка си. Трудеха се в СХС помегю двете войни, и то не с докази, а с кьотек и затвор+убийства. Потрудиха се в логорите доста ваши люде и след 1944 г. достатъчно. Ние не искаме от вас да "признавате" нищо-признават се собствени, лични деяния и извършени постъпки, не обективни факти, още по-малко такива от миналото ние не сме в полицията на разпит! Аз и да призная, и да не призная че Земята се върти около Слънцето, от това нейната орбита по елипса, открита, изчислена и систематизирана като данни още от Кеплер, Галилей и Нютон няма да се промени ни на милиметър. Няма никаква връзка между източнобългарския диалект като официален /все някакъв диалект трябва се се вземе-българското племе е достатъчно голямо, за да има диференциации-по това сме като германците, за основа на официалния немски също е взет определен диалект, а на е взет друг-например баварците са "леко" ощетени в случая/. Ако можеш да дадеш числа в проценти между патриаршисти и екзархисти, дай ги, за да видим колко голяма е била тази част-да говорим конкретно и точно, без да правим внушения. Ако не можеш да дадеш, аз ще ти дам. Екзархията не е била "спусната" в родната ти страна насила и отгоре, самите жители са я поискали в този й вид-за това има тонове документи-писма, петиции и така нататък. А ако за теб истинските македонци едно време са били ония, които са се гърчеели, това е друга работа. Пак ще ти дм пример с Германия-мнозинството от южняците са католици, мназинството от северняците са протестанти-и какво от това? Нищо особено-свободата на религиозно самоопределение няма пряка връзка с етноса-Ричард Гиър е будист, а Том Круз е сциентолог, но това не значи че първият е тайландец, нито че вторият ни е дошъл от Космоса на гости....
Поздрави,

(21-01-2011, 09:54 AM)Zoograf Wrote: Крунскиот доказ за Пандо се тие 10 збора. Бугарите овде се трудат да докажат за "истината" за некаква вродена Бугараштина во Македонија и Македонштината како вештачка и преку ноќ натурена. Па само земањето на источно Бугарски диалект за официјален е доволно да објасне зошто голем број на Македонски Словени останале под Патријархијата, што е апсурд по дефиниција.

Всъщност в текста пише, че им "зборувавле и објаснувале на долго и на широко" и че дори им дали няколко примера от разговорния език в селото от което станало очевидно, че щом и езика им няма нищо общо с гръцкия няма как да са гърци.
П.С. има грешки в превода от google translate

Доста от грешките поправих, иначе беше хептен неразбираемо, но когато реших да довърша, вече бяха изтекли минутите.

(21-01-2011, 12:54 PM)Black Wolf Wrote: Зоограф, никой не се труди по докази, в грешка си. Трудеха се в СХС помегю двете войни, и то не с докази, а с кьотек и затвор+убийства. Потрудиха се в логорите доста ваши люде и след 1944 г. достатъчно. Ние не искаме от вас да "признавате" нищо-признават се собствени, лични деяния и извършени постъпки, не обективни факти, още по-малко такива от миналото ние не сме в полицията на разпит! Аз и да призная, и да не призная че Земята се върти около Слънцето, от това нейната орбита по елипса, открита, изчислена и систематизирана като данни още от Кеплер, Галилей и Нютон няма да се промени ни на милиметър. Няма никаква връзка между източнобългарския диалект като официален /все някакъв диалект трябва се се вземе-българското племе е достатъчно голямо, за да има диференциации-по това сме като германците, за основа на официалния немски също е взет определен диалект, а на е взет друг-например баварците са "леко" ощетени в случая/. Ако можеш да дадеш числа в проценти между патриаршисти и екзархисти, дай ги, за да видим колко голяма е била тази част-да говорим конкретно и точно, без да правим внушения. Ако не можеш да дадеш, аз ще ти дам. Екзархията не е била "спусната" в родната ти страна насила и отгоре, самите жители са я поискали в този й вид-за това има тонове документи-писма, петиции и така нататък. А ако за теб истинските македонци едно време са били ония, които са се гърчеели, това е друга работа. Пак ще ти дм пример с Германия-мнозинството от южняците са католици, мназинството от северняците са протестанти-и какво от това? Нищо особено-свободата на религиозно самоопределение няма пряка връзка с етноса-Ричард Гиър е будист, а Том Круз е сциентолог, но това не значи че първият е тайландец, нито че вторият ни е дошъл от Космоса на гости....
Поздрави,

BW, од силни не-докажувања гледам имаш 500+ поста само на историја. А мислам дека беше претходно под некој друг ник. Но, тоа не е важно.
Проблемот твој е што гледаш низ национа-романтичкото гледање на историјата, популарна во 19 век.
Постои раскорак помеѓу разбирањето на што значи Бугарин во 19 век. За тоа пишувале многу современици , па и до ден денес. Проблемот е што има неколку значања.
Едно е разбирањето на неука раја. Друго кај Грците или Турците. Трето е кај преродбениците. Четврто во државата која се нарече Бугарија и почна да ги гради сите државнотворни институцији и градење на модерна нација. Пето е кај луѓе кои имаат помината егзархиска и (не) егзархиска школа (на пример грчка или српска). Шеста е кај Македонската емиграција во Бугарија. Седма е кај луѓе со исклучиво егзархиско образование. Овие разлики можеби не се толку големи на прв поглед, but the Dеvil is in the details. Баш заради тоа и непостојеле некакви си логори на Бугари во МАкедонија после 1944 - ако беше некој затворен тоа беше заради сталинист или за обединета Македонија. Наброј 10 личности после 1944 кои се затворени исклучиво заради Бугараштина. На страна што и нема логика за тоа - па Бугарија ги признаваше Македонците после 1944 а бевме приатели до 1948. А после 1948, дај ми една акција на тие Бугари каде фрлиле барем каменче на Југословенска амбасада некаде а камо ли МАкедонија. Нема такво нешто, ама ти продолжуваш да веруваш во тоа бидејки ако не веруваш ке си влезиш во контрадикција,

Конкретно за јазикот/диалектот, да тоа е многу важно. Тоа не сум го измислил јас , за тоа многу имаат пишувано. Еве например што пишува во "Turkey in Europe" od Sir Charles Eliot, sekretar vo Britanskata ambasada vo carigrad kon od 1893 do 1898. Ja ima knigata na Google, besplatno.

А ти после зборувај за Ричард Гир и Кеплер и Васко де Гама....

(21-01-2011, 09:54 AM)Zoograf Wrote: Крунскиот доказ за Пандо се тие 10 збора. Бугарите овде се трудат да докажат за "истината" за некаква вродена Бугараштина во Македонија и Македонштината како вештачка и преку ноќ натурена. Па само земањето на источно Бугарски диалект за официјален е доволно да објасне зошто голем број на Македонски Словени останале под Патријархијата, што е апсурд по дефиниција.

Айде пак почнаха аксиомите...
Или си много наивен за да напишеш горното или нарочно се правиш на такъв, което е по-лошия вариант.
Ние, българите, нито се трудим, нито пък има нужда да доказваме каквото и да било - тези неща са написани и доказани отдавна. Ти и такива като теб трябва да доказвате аксиоми от сорта на това, че македонците винаги са били генетично програмирани като македонци и въпреки всичките им "заблуди", че са уж гърци, българи или сърби, те винаги "вътрешно" са си оставали македонци.
А след наивното ти обяснение по-горе, не си ли зададе въпроса - аджеба на тия дормантни македонци колко ли им е била силна "вродената генетична" македонщина, че след теста с 10те думи изведнъж станали българи (и то след като преди това са се имали за гърци)?
И друго - "вродена" българщина няма - а иначе македонските селяни са били толкова събудени българи колкото и българските селяни от останалите български предели десетина - двайсет години по-рано.

Зоограф, сичко хубаво, ама като изброяваш различните според тебе НЕЯСНИ и МНОЖЕСТВЕНИ поими на "бугарското", ми се струва че от детайли забравяш най-важното.
А то е-българите са етнос, особен, посебен и пр.-различен от съседите си.
Този етнос е формиран в днешния си вид още преди 1000 години и оттогава досега си ужива с кеф в центъра на Балкана и има тотален континуитет.
Със силен държавотворен нагон.
И е в голямата си част тракийско-славянски, с отделен славянски език.
Не зная що толкова ви боли вас това, но се налага да ти го припомня.
Така че нека не пропускаме да видим гората заради дърветата.
А на мене никовете не са ми само тези и не са само тук, ако те интересува.
Айде со здраве,

никогаш не сум пишувал "вродената генетична" македонщина. Нема таква работа, како и "вродената генетична" блгарштина.

Графе, пределно ясен си накъде биеш. Хъката-мъката, мъждукала някаква македонщина, само дето била дотолкова латентна, че останала незабелязана и институционално неафирмирана. Виждайки се неспособен да извисиш македонщината до висотата на българщината през Възрожденската епоха, прибягваш към някаква форма на самоутвърждение чрез отрицание: дай и българщината да е с такива плитки корени и така променлива като македонството. Нещо като приравняващото политическо клише, 'Всички са маскари!' Демек, ако македонците не са били обладани от македонщина, барем да са били аморфна маса подвластна на разни пропаганди - в това има все пак известна уникалност и дава някакво специфично начало на по-късно възникналото македонско съзнание.

Там е работата, че не можеш да съпоставяш по давност нашето и вашето народностно развитие - това и Волкот ти го каза. Българщината е хилядолетна традиция на един държавотворен народ, докато вие сте едни new kids on the block. Етническата категория 'българин' присъства на този простор от ранното средновековие и е само възродена през 19-ти век, а не установена тогава, докато македонството няма такава предистория в директен континюитет.

In the modern Balkans, as elsewhere, group identity has proved to be more complex than appears from standard nationalist accounts of the subject. One plausible view of the development of national identity in the Balkans since the early nineteenth century would point to the progressive dissolution of larger religious identities (Orthodox, Moslem) into smaller linguistic "national" units (Greek, Serb, Bulgarian, Romanian and Macedonian in the case of the Orthodox; Bosnian, Albanian, and Turkish in the case of the Moslems). An equally plausible view, placing its emphasis upon the processes of assimilation alluded to above, would point to the progressive absorption of smaller, local identities into the larger linguistic nation. What is misleading about such views, however, is that they imply that an older set of identities has been entirely displaced by identities which are essentially new, or at least, "revived". For one thing, most, if not all, of the modern national identities were at least prefigured in the "pre-national" era: terms like "Albanian", "Serb" and "Bulgarian" were used, and in senses which were not fundamentally different from those in which they are used today. "Macedonian" is perhaps the most important exception.

NATIONALITY IN THE BALKANS:
THE CASE OF THE MACEDONIANS
by F. A. K. Yasamee

Почетокот на спомените на Георги Попхристов:

Родното место. Образование. Прва година наставник. Запознавање со револуционерно дело.


Роден сум во 1876 година во селото Крстофор, Битолско. Селото се наоѓа јужно од Битола, на растојание не повеќе од еден час. Се состои од 30 куќи, чисто бугарски. Татко ми се вели Христо Стојчев Jончевски. Он беше дипломиран во првокласно грчко училиште во Битола (во тоа време немало бугарско училиште во Битола). Нашето село, како многу други села, духовно е минато под грчката Патријаршија. Татко ми е поминувал за еден од најголемите научници и наjразбуден во селото. Затоа тој бил еден од иницијаторите да се разбуди и сфати селото за бугарско и да се признае црковно и училишно од Егзархијата. Ова се случува во 1884 година, кога претседател на црковната општина во Битола бил архимандрит Козма, послешен Дебарско-Кичевски владика. Тогаш за прв пат се отвори во Крстофор бугарско училиште, во кое јас отидов ученик. Пред тоа одев да се учам во грчко училиште во село Буково. Првиот бугарски учител беше Христо Грнчаров - Штиплиjата, назначен од Егзархијата. Истиот стана подоцна свештеник во друга енориjа.

Нашето село, бидејќи беше малку, немаше црква, за таква служела на селаните црквата во монастира Св Крстофор, недалеку од селото. На отворањето на бугарското училиште, една од манастирските соби служела како училишна училница. Таму одевме да се учиме. При откажување на селото од Патријаршијата, грчкиот владика од Битола, врз основа на некакво патријаршиско право на манастирите, дадено од турските султани, присвои ни црквата и монастира и затвори и училиштето. Така селото остана без црква и без училиште. Околу шест години се черкувавме во црквата на блиското село Бистрица, што истовремено со нашето село се беше откажало од Патријаршијата, а за училишна зграда беше земена една празна селска куќа.

Револуционерната борба во Битолскиот округ
Спомени на Георги Поп Христов

Войводата Трайко Крало,от Битоля, с Българския Национален герб на своя калпак.
Војводата Трајко Кралот,od Битолa,со Бугарскиот Национален грб на својот калпак.

Pravedoh teksta i na Mk jazik ,ako nekoj ne go razbira Bugarskio.

(27-01-2011, 05:49 PM)Critical Mass Wrote: Почетокот на спомените на Георги Попхристов:

Родното место. Образование. Прва година наставник. Запознавање со револуционерно дело.


Роден сум во 1876 година во селото Крстофор, Битолско. Селото се наоѓа јужно од Битола, на растојание не повеќе од еден час. Се состои од 30 куќи, чисто бугарски. Татко ми се вели Христо Стојчев Jончевски. Он беше дипломиран во првокласно грчко училиште во Битола (во тоа време немало бугарско училиште во Битола). Нашето село, како многу други села, духовно е минато под грчката Патријаршија. Татко ми е поминувал за еден од најголемите научници и наjразбуден во селото. Затоа тој бил еден од иницијаторите да се разбуди и сфати селото за бугарско и да се признае црковно и училишно од Егзархијата. Ова се случува во 1884 година, кога претседател на црковната општина во Битола бил архимандрит Козма, послешен Дебарско-Кичевски владика. Тогаш за прв пат се отвори во Крстофор бугарско училиште, во кое јас отидов ученик. Пред тоа одев да се учам во грчко училиште во село Буково. Првиот бугарски учител беше Христо Грнчаров - Штиплиjата, назначен од Егзархијата. Истиот стана подоцна свештеник во друга енориjа.

Нашето село, бидејќи беше малку, немаше црква, за таква служела на селаните црквата во монастира Св Крстофор, недалеку од селото. На отворањето на бугарското училиште, една од манастирските соби служела како училишна училница. Таму одевме да се учиме. При откажување на селото од Патријаршијата, грчкиот владика од Битола, врз основа на некакво патријаршиско право на манастирите, дадено од турските султани, присвои ни црквата и монастира и затвори и училиштето. Така селото остана без црква и без училиште. Околу шест години се черкувавме во црквата на блиското село Бистрица, што истовремено со нашето село се беше откажало од Патријаршијата, а за училишна зграда беше земена една празна селска куќа.

Револуционерната борба во Битолскиот округ
Спомени на Георги Поп Христов

http://mk.wikipedia.org/wiki/Георги_Поп_Христов

(22-01-2011, 02:14 PM)Oxonian Wrote: Графе, пределно ясен си накъде биеш. Хъката-мъката, мъждукала някаква македонщина, само дето била дотолкова латентна, че останала незабелязана и институционално неафирмирана. Виждайки се неспособен да извисиш македонщината до висотата на българщината през Възрожденската епоха, прибягваш към някаква форма на самоутвърждение чрез отрицание: дай и българщината да е с такива плитки корени и така променлива като македонството. Нещо като приравняващото политическо клише, 'Всички са маскари!' Демек, ако македонците не са били обладани от македонщина, барем да са били аморфна маса подвластна на разни пропаганди - в това има все пак известна уникалност и дава някакво специфично начало на по-късно възникналото македонско съзнание.

Там е работата, че не можеш да съпоставяш по давност нашето и вашето народностно развитие - това и Волкот ти го каза. Българщината е хилядолетна традиция на един държавотворен народ, докато вие сте едни new kids on the block. Етническата категория 'българин' присъства на този простор от ранното средновековие и е само възродена през 19-ти век, а не установена тогава, докато македонството няма такава предистория в директен континюитет.

In the modern Balkans, as elsewhere, group identity has proved to be more complex than appears from standard nationalist accounts of the subject. One plausible view of the development of national identity in the Balkans since the early nineteenth century would point to the progressive dissolution of larger religious identities (Orthodox, Moslem) into smaller linguistic "national" units (Greek, Serb, Bulgarian, Romanian and Macedonian in the case of the Orthodox; Bosnian, Albanian, and Turkish in the case of the Moslems). An equally plausible view, placing its emphasis upon the processes of assimilation alluded to above, would point to the progressive absorption of smaller, local identities into the larger linguistic nation. What is misleading about such views, however, is that they imply that an older set of identities has been entirely displaced by identities which are essentially new, or at least, "revived". For one thing, most, if not all, of the modern national identities were at least prefigured in the "pre-national" era: terms like "Albanian", "Serb" and "Bulgarian" were used, and in senses which were not fundamentally different from those in which they are used today. "Macedonian" is perhaps the most important exception.

NATIONALITY IN THE BALKANS:
THE CASE OF THE MACEDONIANS
by F. A. K. Yasamee

Oxonian,
Деновиве сум зафатен со работа па не стигнувам да одговорам веднаш.
За жал, морав да користам Google translator да отприлика разберам што сакаш да кажиш во делот каде зборуваш Бугарски. Сметам дека и моите пра-пра дедовци би користеле слично, воколку транслаторот беше достапен. Ама не било, и што стана...
Знаејки дека мојот јазик многу малку се разликува од преродбениците (који освен Џинот, сите се од Охридско/Струшко како и моите родители), би те прашал како ти ја разбираш таа ‘хилядолетна традиция на един държавотворен народ‘. Би можел да зборувам за фактот дека секоја династија е симбол на нов етнички елемент во таа Бугарска држава, ама тоа си е ваша работа.

Ок, нема проблем, вие си знаете. The everlasting Bulgarian. Меѓутоа, кога зборуваш за мојата Mакедонија и мојот Oхрид би те замолил да ми објасниш следново:Како се манифестира таа блгарштина за тие 10 векова? Односно, врската на Македонија со Мизија и Тракија?
1) Некој ке каже јазик. Меѓутоа разликата помеѓу македонскиот јазик/диалект и бугарскиот јазик е поголем од српско/хрватски/бошњачки/црногорски каде станува збор за практично идентичен јазик.
2) Колективната меморија на народот. Кој еп/приказна/легенда има во Македониија за некој Бугарски цар или Бугари? Сите се за некакви локални владари, или глобални чиј центар се во Македонија - 80% се Крали Марко, ама има и за Александар, Самоил, итн...
3) Христијанството е најважна форма на идентификација. Во Македонија има помалку од 5% од сите цркви изградена од некаква Бугарска држава. Каде рајата си го црпи тоа многувековно блгарштина ако не во црквата?

Тоа што ви доаѓа вас во корист, е употребата на етноминот Бугарин. Но за тоа има објаснувања од Мисирков и други. За тоа во некој следен пост.

(28-01-2011, 03:40 AM)Zoograf Wrote:

(22-01-2011, 02:14 PM)Oxonian Wrote: Графе, пределно ясен си накъде биеш. Хъката-мъката, мъждукала някаква македонщина, само дето била дотолкова латентна, че останала незабелязана и институционално неафирмирана. Виждайки се неспособен да извисиш македонщината до висотата на българщината през Възрожденската епоха, прибягваш към някаква форма на самоутвърждение чрез отрицание: дай и българщината да е с такива плитки корени и така променлива като македонството. Нещо като приравняващото политическо клише, 'Всички са маскари!' Демек, ако македонците не са били обладани от македонщина, барем да са били аморфна маса подвластна на разни пропаганди - в това има все пак известна уникалност и дава някакво специфично начало на по-късно възникналото македонско съзнание.

Там е работата, че не можеш да съпоставяш по давност нашето и вашето народностно развитие - това и Волкот ти го каза. Българщината е хилядолетна традиция на един държавотворен народ, докато вие сте едни new kids on the block. Етническата категория 'българин' присъства на този простор от ранното средновековие и е само възродена през 19-ти век, а не установена тогава, докато македонството няма такава предистория в директен континюитет.

In the modern Balkans, as elsewhere, group identity has proved to be more complex than appears from standard nationalist accounts of the subject. One plausible view of the development of national identity in the Balkans since the early nineteenth century would point to the progressive dissolution of larger religious identities (Orthodox, Moslem) into smaller linguistic "national" units (Greek, Serb, Bulgarian, Romanian and Macedonian in the case of the Orthodox; Bosnian, Albanian, and Turkish in the case of the Moslems). An equally plausible view, placing its emphasis upon the processes of assimilation alluded to above, would point to the progressive absorption of smaller, local identities into the larger linguistic nation. What is misleading about such views, however, is that they imply that an older set of identities has been entirely displaced by identities which are essentially new, or at least, "revived". For one thing, most, if not all, of the modern national identities were at least prefigured in the "pre-national" era: terms like "Albanian", "Serb" and "Bulgarian" were used, and in senses which were not fundamentally different from those in which they are used today. "Macedonian" is perhaps the most important exception.

NATIONALITY IN THE BALKANS:
THE CASE OF THE MACEDONIANS
by F. A. K. Yasamee

Oxonian,
Деновиве сум зафатен со работа па не стигнувам да одговорам веднаш.
За жал, морав да користам Google translator да отприлика разберам што сакаш да кажиш во делот каде зборуваш Бугарски. Сметам дека и моите пра-пра дедовци би користеле слично, воколку транслаторот беше достапен. Ама не било, и што стана...
Знаејки дека мојот јазик многу малку се разликува од преродбениците (који освен Џинот, сите се од Охридско/Струшко како и моите родители), би те прашал како ти ја разбираш таа ‘хилядолетна традиция на един държавотворен народ‘. Би можел да зборувам за фактот дека секоја династија е симбол на нов етнички елемент во таа Бугарска држава, ама тоа си е ваша работа.

Ок, нема проблем, вие си знаете. The everlasting Bulgarian. Меѓутоа, кога зборуваш за мојата Mакедонија и мојот Oхрид би те замолил да ми објасниш следново:Како се манифестира таа блгарштина за тие 10 векова? Односно, врската на Македонија со Мизија и Тракија?
1) Некој ке каже јазик. Меѓутоа разликата помеѓу македонскиот јазик/диалект и бугарскиот јазик е поголем од српско/хрватски/бошњачки/црногорски каде станува збор за практично идентичен јазик.
2) Колективната меморија на народот. Кој еп/приказна/легенда има во Македониија за некој Бугарски цар или Бугари? Сите се за некакви локални владари, или глобални чиј центар се во Македонија - 80% се Крали Марко, ама има и за Александар, Самоил, итн...
3) Христијанството е најважна форма на идентификација. Во Македонија има помалку од 5% од сите цркви изградена од некаква Бугарска држава. Каде рајата си го црпи тоа многувековно блгарштина ако не во црквата?

Тоа што ви доаѓа вас во корист, е употребата на етноминот Бугарин. Но за тоа има објаснувања од Мисирков и други. За тоа во некој следен пост.

(28-01-2011, 10:28 AM)афион Wrote:

Афионич,на какво толкова се радваш,баце?Че Zoograf е казал,че македонския език е по-близък до сърбо-хърватския отколкото до българския?Ако не бехте живели толкова време в Югославия щехте да разбирате сръбски точно толкова,колкото и аз!Освен сърбизмите не виждам нещо,което ви сближава.Колкото вашия език е "различен" от книжовния български,точно толкова е "различен" и родния ми северозападен диалект.
Приказките са си приказки-никога не съм чувал някоя да започва "Имало едно време цар Иван-Асен ІІ...",а "Имало едно време един цар...".
Легендите като цяло са локални и е съвсем нормално във вашите да присъстват Вълкашин и Марко-в Добруджа са други героите,в Странжда са други,във Врачанския Балкан са трети и т.н.
Църквите никога не са били строени от държавата!Строели са ги царе (по някакъв повод),но най-вече местни владетели,първенци или цели общини (селища),така,че петте процента,за които се спомена съвсем не са малко (ако изобщо са били строени от държавата)

Бях в Охрид през май 2000 година и прекарах една седмица там без Google translator без абсолютно никакви ядове

И аз имам един въпрос (ако ми разрешите):манастира "Свети Наум" стана ли по-македонски,като сте изболи очите на цар Борис І Михаил Кръстител и на всички български царе по църкви и манастири?

На татарчич не одговарам.

(28-01-2011, 03:30 PM)афион Wrote: На татарчич не одговарам.

Жив и здрав!!

Една от версиите е, че според някаква легенда точно това място (очите от иконата) имало лечебна сила и затова са изчегъртани.
Значи взимали за цер.

(28-01-2011, 04:01 PM)Critical Mass Wrote: Една от версиите е, че според някаква легенда точно това място (очите от иконата) имало лечебна сила и затова са изчегъртани.
Значи взимали за цер.

И денес многу души за спремање на магии ги уништуваат божјите домови.Само кај ќе им оди душата на тие гнаси.
Во црква без разлика на кого е таа црква е грев да правиш било какви неморални работи.

Јас таквите луѓе би ги горел

Албанците во 2001 година со динамит ги уништуваа црквите на славомакедонците и ги уништуваа иконите и на ни впишуваа УЧК.
Овој балкан е полн со изроди.