Евангелие и поука за 08/08/2011

авва Макариј Александриски

Кога ќе ја увидиш помошта во своето срце, знај дека не се јавила однадвор, туку дека проработила благодатта која таинствено ти била дадена на Крштението. Таа подејствувала во мерата во којашто си ја замразил помислата и си се одвоил од неа... Избавувајќи нè (со благодатта на Крштението) од секое насилие, Христос Господ не забранил помислите да се прикрадуваат во нашето срце, за да може едните како омразени на срцето веднаш да бидат истребени, а другите, како омилени, да останат. Со тоа се покажува и благодатта Христова и волјата човекова, т.е. неговата љубов – или кон подвигот заради благодатта или кон помислите заради самоугодување...

Свето Евангелие од светиот апостол Матеј (зач. 64)

Во она време како ги повика Исус учениците Свои, рече: „Жал ми е за луѓето, оти три дена веќе стојат при Мене и немаат што да јадат; да ги распуштам гладни, не би сакал, за да не премалеат по патот.“ Но учениците Негови Му рекоа: „Каде ќе земеме толку леб во пустињава, за да нахраниме толку народ?“ Исус ги праша: „Колку лебови имате?“ А тие одговорија: „Седум и неколку риби.“ Тогаш му заповеда Исус на народот да поседне по земјата. И како ги зеде седумте лебови и рибите, благодари, ги прекрши и им ги даде на учениците Свои, а учениците - на народот. И јадеа сите и се наситија; и кренаа останати парчиња седум полни кошници. А оние, што јадеа, беа четири илјади души, освен жените и децата. Па, штом го распушти народот, влезе во кораб и пристигна во пределите Магдалски.