Котле - форум без граници, без цензура - плурализам на мислења и идеи!

http://forum.kotle.ca/showthread.php?tid...9#pid32189

(28-01-2011, 03:40 AM)Zoograf Wrote: [ -> ]

(22-01-2011, 02:14 PM)Oxonian Wrote: [ -> ]Графе, пределно ясен си накъде биеш. Хъката-мъката, мъждукала някаква македонщина, само дето била дотолкова латентна, че останала незабелязана и институционално неафирмирана. Виждайки се неспособен да извисиш македонщината до висотата на българщината през Възрожденската епоха, прибягваш към някаква форма на самоутвърждение чрез отрицание: дай и българщината да е с такива плитки корени и така променлива като македонството. Нещо като приравняващото политическо клише, 'Всички са маскари!' Демек, ако македонците не са били обладани от македонщина, барем да са били аморфна маса подвластна на разни пропаганди - в това има все пак известна уникалност и дава някакво специфично начало на по-късно възникналото македонско съзнание.

Там е работата, че не можеш да съпоставяш по давност нашето и вашето народностно развитие - това и Волкот ти го каза. Българщината е хилядолетна традиция на един държавотворен народ, докато вие сте едни new kids on the block. Етническата категория 'българин' присъства на този простор от ранното средновековие и е само възродена през 19-ти век, а не установена тогава, докато македонството няма такава предистория в директен континюитет.

In the modern Balkans, as elsewhere, group identity has proved to be more complex than appears from standard nationalist accounts of the subject. One plausible view of the development of national identity in the Balkans since the early nineteenth century would point to the progressive dissolution of larger religious identities (Orthodox, Moslem) into smaller linguistic "national" units (Greek, Serb, Bulgarian, Romanian and Macedonian in the case of the Orthodox; Bosnian, Albanian, and Turkish in the case of the Moslems). An equally plausible view, placing its emphasis upon the processes of assimilation alluded to above, would point to the progressive absorption of smaller, local identities into the larger linguistic nation. What is misleading about such views, however, is that they imply that an older set of identities has been entirely displaced by identities which are essentially new, or at least, "revived". For one thing, most, if not all, of the modern national identities were at least prefigured in the "pre-national" era: terms like "Albanian", "Serb" and "Bulgarian" were used, and in senses which were not fundamentally different from those in which they are used today. "Macedonian" is perhaps the most important exception.

NATIONALITY IN THE BALKANS:
THE CASE OF THE MACEDONIANS
by F. A. K. Yasamee

Oxonian,
Деновиве сум зафатен со работа па не стигнувам да одговорам веднаш.
За жал, морав да користам Google translator да отприлика разберам што сакаш да кажиш во делот каде зборуваш Бугарски. Сметам дека и моите пра-пра дедовци би користеле слично, воколку транслаторот беше достапен. Ама не било, и што стана...
Знаејки дека мојот јазик многу малку се разликува од преродбениците (који освен Џинот, сите се од Охридско/Струшко како и моите родители), би те прашал како ти ја разбираш таа ‘хилядолетна традиция на един държавотворен народ‘. Би можел да зборувам за фактот дека секоја династија е симбол на нов етнички елемент во таа Бугарска држава, ама тоа си е ваша работа.

Ок, нема проблем, вие си знаете. The everlasting Bulgarian. Меѓутоа, кога зборуваш за мојата Mакедонија и мојот Oхрид би те замолил да ми објасниш следново:Како се манифестира таа блгарштина за тие 10 векова? Односно, врската на Македонија со Мизија и Тракија?
1) Некој ке каже јазик. Меѓутоа разликата помеѓу македонскиот јазик/диалект и бугарскиот јазик е поголем од српско/хрватски/бошњачки/црногорски каде станува збор за практично идентичен јазик.
2) Колективната меморија на народот. Кој еп/приказна/легенда има во Македониија за некој Бугарски цар или Бугари? Сите се за некакви локални владари, или глобални чиј центар се во Македонија - 80% се Крали Марко, ама има и за Александар, Самоил, итн...
3) Христијанството е најважна форма на идентификација. Во Македонија има помалку од 5% од сите цркви изградена од некаква Бугарска држава. Каде рајата си го црпи тоа многувековно блгарштина ако не во црквата?

Тоа што ви доаѓа вас во корист, е употребата на етноминот Бугарин. Но за тоа има објаснувања од Мисирков и други. За тоа во некој следен пост.

Многу често гледам да Бугарите пишуваат за некаков континуитет на бугарштината во Македонија од 10+ векови, па ме интересира што подразбираат под тоа, посебно во релација Македонија - Мизија/Тракија.
Темата ја одвоив, бидејки нема врска со ВМРО. Ако е возможно, без спам, молам.

(28-01-2011, 02:42 PM)TATAP Wrote: [ -> ]

(28-01-2011, 10:28 AM)афион Wrote: [ -> ]

Афионич,на какво толкова се радваш,баце?Че Zoograf е казал,че македонския език е по-близък до сърбо-хърватския отколкото до българския?Ако не бехте живели толкова време в Югославия щехте да разбирате сръбски точно толкова,колкото и аз!Освен сърбизмите не виждам нещо,което ви сближава.Колкото вашия език е "различен" от книжовния български,точно толкова е "различен" и родния ми северозападен диалект.
Приказките са си приказки-никога не съм чувал някоя да започва "Имало едно време цар Иван-Асен ІІ...",а "Имало едно време един цар...".
Легендите като цяло са локални и е съвсем нормално във вашите да присъстват Вълкашин и Марко-в Добруджа са други героите,в Странжда са други,във Врачанския Балкан са трети и т.н.
Църквите никога не са били строени от държавата!Строели са ги царе (по някакъв повод),но най-вече местни владетели,първенци или цели общини (селища),така,че петте процента,за които се спомена съвсем не са малко (ако изобщо са били строени от държавата)

Бях в Охрид през май 2000 година и прекарах една седмица там без Google translator без абсолютно никакви ядове

И аз имам един въпрос (ако ми разрешите):манастира "Свети Наум" стана ли по-македонски,като сте изболи очите на цар Борис І Михаил Кръстител и на всички български царе по църкви и манастири?

Татап не ме разбра добро - јас велам дека Мак и Буг јазик се послични од Срп/Хрв јазик, ама разликата помеѓу Српски и Хрватски е помала од Македонски и Бугарски јазик.

Всушност мене не ми е познато нити една црква изградено од Бугарија која го преживела времето. Тие 5% се повеќе како margin of safety. Барем не во Охрид, иако нели, велите Охридска архипескопија е Бугарска. Манастирот Св. Наум например е всушност од 16 век изграден на темелите од старата црква од 10 век.

За фреската, таква работа не од православец од Македонија, голем грев е да вандализраш црква. Фреската е од ран 19 век, можеби е грчко масло, слично на тоа што правеа во други цркви, какона пример во Св. Софија каде бришеа словенски натписи поставено во времето на владеењето на српскоте феудалци во 14 век.

Прво да уточним поимите. "Македониjа" и "македонски" са поими кои биле емигрирали неjде до Адрианопол. /Одрин/. Тие места во оние временьа ги нарекували Кутмичевица /Котокиj/ или по општо - Илирик. Сакаш диалог за односите Словените од Котокиjа со Словените и Бугарите од Бугарското ханство /кнежество, царство/ и по натаму? Ако е така - требе да оставим настрана Византиjците /Ромеите/ кои са били наследници на античките Македонци.

(29-01-2011, 07:57 AM)чоли Wrote: [ -> ]Прво да уточним поимите. "Македониjа" и "македонски" са поими кои биле емигрирали неjде до Адрианопол. /Одрин/. Тие места во оние временьа ги нарекували Кутмичевица /Котокиj/ или по општо - Илирик. Сакаш диалог за односите Словените од Котокиjа со Словените и Бугарите од Бугарското ханство /кнежество, царство/ и по натаму? Ако е така - требе да оставим настрана Византиjците /Ромеите/ кои са били наследници на античките Македонци.

Постот ти е полн со невистини и глупости.
Според твојата логика поимот бугарија не важи за денешна бугарија оти таа се викала тракија,и влахија.Па ако тргнеме од тоа што на некој византиски владетел му текнало да ги поместува поимите за негово лично задоволство можеме македонија да ја сместиме и во Јужна Америка.

Територијата на етничка Македонија од секогаш е населена со Македонци,дали тие се антички,словени тоа не игра улога затоа што тие секогаш се нарекувале Македонци.

Ако сакаш да дебатираш ќе тргнеш од исти позиции а не ти да диктираш некаква надмоќ.

(29-01-2011, 11:10 AM)афион Wrote: [ -> ]Територијата на етничка Македонија од секогаш е населена со Македонци,дали тие се антички,словени тоа не игра улога затоа што тие секогаш се нарекувале Македонци.

Ете погрешната основа врз коjа градиш хипотезата си. Нема вакво чудо "териториjа на етничка Македониjа" /Дарданиjа, Илириjа, Тракиjа и т. н./. Може да се говори со терминот: "териториjата на географска......... е од сегагаш населена со Homo sapiens". Никоj не оспорва што на териториjата на сегашната географска област Македониjа во разните времена са живееле разни народи во тоа число и тие кои ги наричаме антични Македонци. Никоj /тук/ не спори што сега на истата териториjа живее народ со език од словенското езиково семеjство кое исто се самоидентефикува со истоит поим "македонци". Но... мегьу тие дати има много изтекло време. И баш за времето за кое сбориш - епохата на Самуил, поимот "Македониjа" е бил мигрирал далеко на исток. Тмаму са били тематските Македонци. /не забораваj што Василиj ІІ е бил од македонската лоза од Адрианопол/. Не забораваj што во времето на Самуил никоj не делел Словените на "Драгувити" "Велезгити" и т. н. а всички били нарекувани со сборното име "Бугари", дури и кога не са били во пределите на бугарската држава. Jас ке приложам доказателства за таа положба, во ответ ке сакам ти да приложиш доказателствсо произход од Х век што името "Македониjа" "Македонци" е било употребувано сеуште по тоа време. И то конкретно за Словените од таа географска област. Ти казвам - нема да намериш, ако заборавиш за Гркот Иван Камениат, коj што некаде беше написал што Солун е главниот град на Македониjа.

Ете еден жокер:


Некои казваа што Език = Народ ....

Това подсказва за наличие на българско население в Халкидическия полуостров и областта на град Йерисо през X в. Изрично свидетелство за това намираме в една императорска грамота от времето на Роман II (от 960 г.), издадена в полза на манастира „Коловос” (близо до Йерисо). В грамотата четем, че на манастира се даряват „40 освободени от плащане на данък парици в замяна на онези части земя, които му били предадени от старо време и които му били отнети от заселените там славяни-българи” (παρὰ τῶν ἐνσκηνωθέντων ἐκεῖσε Σκλάβων-Βουλγάρων)

(29-01-2011, 11:10 AM)афион Wrote: [ -> ]Територијата на етничка Македонија од секогаш е населена со Македонци,дали тие се антички,словени тоа не игра улога затоа што тие секогаш се нарекувале Македонци.

Лъжеш! Посочи документи, в които в континюитет от 10ти до 19ти век, славяноезичното население на днешната географска област Македония се е наричало масово и изключително македонци (без значение дали в етнически, регионален или политически смисъл)
После за по-лесно можеш да посочиш съвременен западен автор, който поддържа горното твърдение
Мисля, че ще ми дадеш отговор на горното, колкото даде и колегата ти Таридин преди време.
@Зоограф - този въпрос е свързан и с основния ти въпрос - освен с въпроса какви са били македонците през средните векове, може да го подхванем и от другата страна - какви не са били. А и пропагандни изказвания като горното на Афион само ще разводнят темата

Знаеме дека Грците ги нарекувале сите Словени со кои се граничат за Бугари. Како и јазикот бугарски. Но тоа не е одговор на прашањето. Да ти дадам еден модерен пример, во САД за нивниот главен противник, бившиот СССР, речиси секогаш велеа Русија а нивните жители Руси. Не мора да објаснувам дека СССР имаше и други народи со различити култури. Се разбира не е исто, денеска знаеме тон информации и за СССР и за Русија, за разлика од Македонија.
Ако значи постои некаква мерка за културна и историска мерка, дали за Македонија и е најблиска Мизија?

(29-01-2011, 12:25 PM)Zoograf Wrote: [ -> ]Знаеме дека Грците ги нарекувале сите Словени со кои се граничат за Бугари. Како и јазикот бугарски. Но тоа не е одговор на прашањето. Да ти дадам еден модерен пример, во САД за нивниот главен противник, бившиот СССР, речиси секогаш велеа Русија а нивните жители Руси. Не мора да објаснувам дека СССР имаше и други народи со различити култури.
Ако значи постои некаква мерка за културна и историска мерка, дали за Македонија и е најблиска Мизија?

Грците са разлекували различните народности во Ромеjската држава. Заради таа причина тие од мешаните бракове били нарекувании: „българоалбановлах” (βουλγαροαλβανιτοβλάχος), „сърбоалбанобългаровлахи”, (Σερβαλβανίτοβυλγάροβλάχος)
---
Од горниот пример може да се направи извод што не сички Словени били нарекувани Бугари. Видно е што Србите са возприемани за отделен народ од Бугарите.

Со Србите тие си имаат работа многу покасно. Не заборави дека им требаше 2 века да ја вратат Грција која беше преплавена од Словени под Византија а камо ли други територији.

(29-01-2011, 12:25 PM)Zoograf Wrote: [ -> ]Знаеме дека Грците ги нарекувале сите Словени со кои се граничат за Бугари. Како и јазикот бугарски. Но тоа не е одговор на прашањето. Да ти дадам еден модерен пример, во САД за нивниот главен противник, бившиот СССР, речиси секогаш велеа Русија а нивните жители Руси. Не мора да објаснувам дека СССР имаше и други народи со различити култури. Се разбира не е исто, денеска знаеме тон информации и за СССР и за Русија, за разлика од Македонија.
Ако значи постои некаква мерка за културна и историска мерка, дали за Македонија и е најблиска Мизија?

Добро, ама Казахите, Литовците, Грузинците и сите други народи кои ние ги нарекувавме /како и Американците/ Руснаци не се самоопределуваа како Руснаци, додека Македонците се САМООПРЕДЕЛУВАЛЕ КАКО БУГАРИ И НИКАКВИ ДРУГИ.
Има разлика, нели?

(29-01-2011, 12:43 PM)Kasnakovski Wrote: [ -> ]

(29-01-2011, 12:25 PM)Zoograf Wrote: [ -> ]Знаеме дека Грците ги нарекувале сите Словени со кои се граничат за Бугари. Како и јазикот бугарски. Но тоа не е одговор на прашањето. Да ти дадам еден модерен пример, во САД за нивниот главен противник, бившиот СССР, речиси секогаш велеа Русија а нивните жители Руси. Не мора да објаснувам дека СССР имаше и други народи со различити култури. Се разбира не е исто, денеска знаеме тон информации и за СССР и за Русија, за разлика од Македонија.
Ако значи постои некаква мерка за културна и историска мерка, дали за Македонија и е најблиска Мизија?

Добро, ама Казахите, Литовците, Грузинците и сите други народи кои ние ги нарекувавме /како и Американците/ Руснаци не се самоопределуваа како Руснаци, додека Македонците се САМООПРЕДЕЛУВАЛЕ КАКО БУГАРИ И НИКАКВИ ДРУГИ.
Има разлика, нели?

Да? Објасни што значи ако некој се самоопределувал за Бугарин во 12 век. Или на пример Ромеј.

Името българи употребява последователно в своята хроника и византийският писател Йоан Зонара. В един свой речник обаче, съставен от него по подобие на речника „Свида”, той назовава българите още с названието панонци (Πανόνιοι οἱ Βούλγαροι). А самата България означава като Панония (Πανονία ἡ Βουλγαρία). Същевременно Зонара отбелязва, че според някои автори панонците са идентични с пеонците, за които се казва в речника му, че били латинско племе или тракийски народ:
[/color]македонци

(29-01-2011, 04:55 AM)Zoograf Wrote: [ -> ]Татап не ме разбра добро - јас велам дека Мак и Буг јазик се послични од Срп/Хрв јазик, ама разликата помеѓу Српски и Хрватски е помала од Македонски и Бугарски јазик.

Quote:Като зинале та отвориле едни големи уста сичките медии, магазине и кръчми та подлуждат народа с таа коледа ли а кво ли а, насекъде коледа та коледа, секи гледа а ти земе париците и да та напраи на маймуна. А по битивито и каналя направо ша почнат да са осират и да са омазват до плешките тиа дена. От ентусиазъм и напъванье. Кваа таа коледа бе? А оня кудуп зел та и песен запел: "поне на коледа да бъдем по-добри"... То ако ша а само поне на коледа, по-добре ич да не почваме, да ти са не види и лицемерието тамън. Нарочно пиша коледа с малка буква. За мене тава е едно нищо. Ич ми не аресват ни шумотевиците, ни изкуственото настроение, ни разните търгаше де дигат цените... Ич ми не аресват благотворителните кампании на разни епизодисти из телевизорете - къде сте цела година виа бе? Ми сеги сте са сетиле да са праите на много мили! А връйте заглава и ма не занимавайте със себе си, я вазе ви знам и у чирвата.

Таа еуфория ми доде у повече. Ми и оня деда ви Коледа а. к. а. (also known as) Мраз не е ли и той от ДС? А? Боклук голем е и той. Уж подаръци ша носи, ама само ги носи, а сака ниа родителете да ги купуваме. Ако ша праи нещо, да праи, а не да ми лъже дечурлиата. Вчера Мраз, днеска Коледа - ич му не а чиста работата да ви кажа. Направо дедо Омраз. Агент под прикритие с дегизировка, оди по градините и разпитва дечорете - па баща ти кво работи, па тиа дреи откъде ги купувате, па тати и мама за кво си приказват, па кво едете на вечеря... Събира информация, тоа глъмер, и после ги предоставя на службите. Знам го я него.

Ми таа Снежанка па таа па ква фльорца е! Уруспиджос! Плякор! Тръгнала ми и таа след оня дрътак и тя да са праи на отворена. Ма аде ма, нали та помна и тебе ква беше... А ми са маиняш и ти от главъта и да си забираш и ониа изроде жужетата с тебе и откъде си дошла! Не може мене никой да ма излъже ееее! Още са не а родил тоа, де ша ма излъже!

А честити ви празници! И натегайте яко на яденье и пиенье, па ако може и Цецка да зарадвате, ептен добре ша стане!
резерват северозапад

Zoograf това на какъв език е?

(29-01-2011, 12:47 PM)Zoograf Wrote: [ -> ]Да? Објасни што значи ако некој се самоопределувал за Бугарин во 12 век. Или на пример Ромеј.

Ромеј е поданик на Ромејската држава. Бугарин е човек кој зборува бугарски јазик и е етнички Бугарин.

(29-01-2011, 01:04 PM)Kasnakovski Wrote: [ -> ]

(29-01-2011, 12:47 PM)Zoograf Wrote: [ -> ]Да? Објасни што значи ако некој се самоопределувал за Бугарин во 12 век. Или на пример Ромеј.

Ромеј е поданик на Ромејската држава. Бугарин е човек кој зборува бугарски јазик и е етнички Бугарин.

Кои се тоа етнички Бугари. Прабугарите на Аспарух? Словените на Климент? Власите на Асен? Куманите на Шишман? Па Бугарија е конгломерат на разни етникуми исто како Ромејското царство.
Да преживееше Византија, денеска ќе имаше етнички Ромеи, колку и да звучи глупаво денес.

Значи да повторам, не зборувам за употреба на етноними туку за листа на сличности на Македонија и Мизија. А за употреба на етноними, еве што велат Србите:
http://www.rastko.rs/rastko-bl/istorija/...a/6_4.html

‘Упада у очи у XVI веку необично проширени појам Мађедоније у нашим крајевима. У народним песмама у Мађедонију се рачунају Смедерево и Пећ. Поменути штампар Божидар Вуковић казује 1519. год. за себе, да је отачаством из Подгорице "у пределима маћедонским", а после тако исто говоре за себе и неки писари из херцеговачке Завале, из Мораче, па и из Сарајева. Вук Караџић је тврдио "да су се Маћедонија српски звале све земље народа нашега", док је И. Руварац мислио, да је то означавање ствар сујете, "хотећи да се праве важни и да своје порекло доводе из тако важних историских места, као што је била Филипа и Александра Великога Маћедонија". Тумачење је, међутим, много простије. Назив Маћедоније за све српске земље проширио се од оног времена, кад је Охридска црква обухватила под својом влашћу све те области.‘

Никој нормален тврди дека во Смедерево или Сарајево се самоопределувале за Македонци. А дури и да било така, не значи дека има голема врска во културата и историјата помеѓу денешна Македонија и Босна. Тоа се анахронизми.

(29-01-2011, 01:15 PM)Zoograf Wrote: [ -> ]Кои се тоа етнички Бугари. Прабугарите на Аспарух? Словените на Климент? Власите на Асен? Куманите на Шишман? Па Бугарија е конгломерат на разни етникуми исто како Ромејското царство.
Да преживееше Византија, денеска ќе имаше етнички Ромеи, колку и да звучи глупаво денес.

Давате прекалено много аналогии, които повтаряте безкритично, без да се замислите дали са оправдани.
Ако някой византолог чуе подобно сравнение ще се хване или за главата или за кобура - произхода, обхвата, историята и развитието на двете държави са много различни. Най-малкото България никога не е владяла толкова обширни територии с толкова много различни народи като Византия.
Това, коета аз мога да си представя аз е, че наименованието българин от етническо за аспаруховите българи (имаме отделни споменавания на славяни и българи), след определено време става етническо и за славяноезичното население (а паралелно с това престава да съществува и неславяноезично българско население) в държавата - и всичко това се случва в периода 10-12 век.
Това за куманите и власите е несериозна спекулация, ако задълбаем там съвсем ще се разводни темата - такива спорадични срещания на чужди народи се срещат много в българската история, но общото при всички е че са само за определен и във всички случаи много къс времеви отрязък.
И нещо по-просто за асимилиране - от изворите имаме много случаи на комбинации по релацията държава-етнос - ромей-грък, ромей-арменец, ромей-славянин, ромей-българин, ромей-грузинец, ромей-сириец и т.н. но за българин и някое от изброените не мисля, че имаме нещо подобно.

(29-01-2011, 01:15 PM)Zoograf Wrote: [ -> ]http://www.rastko.rs/rastko-bl/istorija/...a/6_4.html

‘Упада у очи у XVI веку необично проширени појам Мађедоније у нашим крајевима. У народним песмама у Мађедонију се рачунају Смедерево и Пећ. Поменути штампар Божидар Вуковић казује 1519. год. за себе, да је отачаством из Подгорице "у пределима маћедонским", а после тако исто говоре за себе и неки писари из херцеговачке Завале, из Мораче, па и из Сарајева. Вук Караџић је тврдио "да су се Маћедонија српски звале све земље народа нашега", док је И. Руварац мислио, да је то означавање ствар сујете, "хотећи да се праве важни и да своје порекло доводе из тако важних историских места, као што је била Филипа и Александра Великога Маћедонија". Тумачење је, међутим, много простије. Назив Маћедоније за све српске земље проширио се од оног времена, кад је Охридска црква обухватила под својом влашћу све те области.‘

Ајде сето тоа да го провериме.
Не знам како може авторот така просто да тумачи, бидејќи Охридската архиепископија секогаш се нарекувала Бугарска архиепископија.

И овој Автор има нешто нелогично во начинот на размислување.

Јас сакам да истражувам па сега ќе се обидам да ги проверам следните тврдења.

1. Упада у очи у XVI веку необично проширени појам Мађедоније у нашим крајевима.
2. У народним песмама у Мађедонију се рачунају Смедерево и Пећ.
3. Поменути штампар Божидар Вуковић казује 1519. год. за себе, да је отачаством из Подгорице "у пределима маћедонским",
4. а после тако исто говоре за себе и неки писари из херцеговачке Завале, из Мораче, па и из Сарајева.
5. Вук Караџић је тврдио "да су се Маћедонија српски звале све земље народа нашега",
6. док је И. Руварац мислио, да је то означавање ствар сујете, "хотећи да се праве важни и да своје порекло доводе из тако важних историских места, као што је била Филипа и Александра Великога Маћедонија".

(29-01-2011, 02:24 PM)Kasnakovski Wrote: [ -> ]2. У народним песмама у Мађедонију се рачунају Смедерево и Пећ.

Ете една песна

Kasnakoski 19:20 13-06-09
Smrt vojvode Kajice

Iz projekta Wikisource


Podiže se gospodine kralju
Od prekrasne od Maćedonije
Iz pitoma mesta Smedereva
Od svojega dvora čestitoga,
S' sobom vodi dvanaest vojvoda;
Podiže se itar lov loviti.
Na Kovinu Dunav prebrodio,
Pa se maši Vlaške zemlje ravne,
Dok s' doiti Vršačke planine,
Lov lovio Vršačkom planinom,
Lov lovio letnji dan do podne
Tako kralju Bog i sreća dala,
Te od lova ništa ne ulovi:
Ni jelena, ni košute brze,
Niti kakva od sitna zverinja,
Dobar kralja kobak sukobio,
Sukobi ga vojvoda Sibinjska,
S' sobom vodi tri stotin' Madžara
I šezdeset dece Karavlaa,
Kralj mu Božju pomoć nazivao.
"Božja pomoć, vojvodo Sibinjska!"
Vojvoda mu bolje odaziva:
"Zdravo, kralju od Maćedonije!
"Zlatna kruno pod nebom na zemlji,
"Jasna zvezdo na Maćedoniji!
"Zvao bi te, da se napijemo,
"Nemam ovde vina ni rakije,
"A da si me zatekao, kralju
"Kod Nemeša bana Vršačkoga,
"Može biti, da bi se napili;
"Već sam s decom igru zametnuo,
"Odi, kralju, da se poigramo."
Al' besedi gospodine kralju:
"Brate Janko, budalasta glavo!
"Za nas nije vika, ni skakanje,
,Već je za nas vino i rakija,
"I gospodstvo, da gospodujemo,
"Mudra pamet, da pametujemo,
"U men' ima i mlađi vojvoda,
"koji bi se radi poigrati,
"Svome kralju obraz osvetlati."
Raspe kralju svilena šatora,
Zelen šator od zelene svile,
Na njem' zlatni dvanaest krstova,
Trinaesta jabuka od zlata,
U njoj sjaji bescen kamen dragi;
Pod šatorom sede š ti vino.
Posađuje do desna kolena
Elčibašu Dojčetića Vuka,
Pa do Vuka Boška Rajčevića,
Pa Stojana Stepojeva sina,
Pa do njega Jovicu Resavca,
Kučajinska bojna kopljenika
Od Resave lepe vode ladne;
Pa do njega Golemović-Đuru,
Pa do Đure Orlovića Pavla,
Pa do Pavla Rado-beg-Mijajla,
Do Mijajla Grčića Manojla,
Do Manojla Šajnović-Damnjana,
Do Damnjana Oblačića Rada,
A do Rada Kajicu Radonju;
Kaicom je sovru začelio
Sproć' čestitog lica kraljevoga.
Kakva j' krasna Kaica vojvodo!
U kakvom li gospodskom odelu!
Na pleći mu zelena dolama
Od kadive, izvezena zlatom,
Na dolami toke suva zlata,
A pokraj nji trideset putaca,
Svako mu je od po litre zlata,
A pod grlom litra i po zlata,
Koje mu se na burmu odvija,
Te vojvoda njime pije vino;
Na vojvodi čizme i čakšire,
Čizme su mu srebrom potkovane,
A čakšire od plave kadive;
Po dolami kolasta azdija,
Sva od srebra i od čista zlata;
Na vojvodi kalpak svile bele,
Za kalpakom od srebra čelenka,
O njoj zlatni trista trepetljika,
Svaka valja dva dukata zlatna,
U čelenki dva kamena draga,
vojvodi se vidi putovati,
Kroz krajinu voditi vojvode,
U po noći, kano i u podne;
Oko vrata kolajna od zlata,
Za pojasom dve ubojne strele;
Visok junak, tanak u pojasu,
Bela lica, crni nausnica,
Crn mu perčin pojas premašio;
Preko krila gola sablja britka,
Preko gole sablje pije vino;
Pokraj čizme buzdovan pozlaćen.
Kad se triput obrediše vinom,
Kaica ti na noge ustade,
Pa se svome on poklanja kralju:
"Kralju Đurđu, roditelju krasni!
"Pusti mene međ' Madžare, babo!
"Da se malo poigram s Madžari."
A kralj Đurađ zače besediti:
"O Kaica, moje čedo drago!
"Moj pernati od sunašca štite!
"Diko moja svagda na divanu!
"Sabljo britka svagda na mejdanu!
"A kreposti među vojvodama!
"Pustiću te međ' Madžare, sine!
"Al', tako ti uleve od kralja!
"I tako ti leba carevoga!
"Nemoj, sine, zametati kavge;
"Nas je malo, a mlogo Madžara:
"Što nas ima? dvanaest vojvoda,
"Nije šala tri stotin' Madžara
"I šezdeset dece Karavlaa!"
Al' Kajica besedio kralju:
"Kralju Đurđu, roditelju krasni!
"Ne ću, babo, zametati kavge
"A tako mi uleve kraljeve!
"I tako mi leba carevoga!"
Kralj ga ne sme otpraviti sama,
Već šnjim posla Oblačića Rada;
Obe ljute zmije od krajine.
Vojvode se međ' Madžare šeću,
A Madžari igru započeše,
Prvu igru, trka pešačkoga;
Kad potrča Oblačiću Rade,
On natrča tri stotin' Madžara
I šezdeset dece Karavlaa,
Madžar:Janka od Erdelj-krajine.
A Madžari igru započeše,
Drugu igru, kola Madžarskoga;
Kad zaigra Kaica Radonja,
On nadigra tri stotin' Madžara
I šezdeset dece Karavlaa,
Madžar:Janka od Erdelj-krajine.
A Madžari igru započeše,
Treću igru, skoka junačkoga;
A kad skoči Oblačiću Rade,
On natskoči tri stotin' Madžara
I šezdeset dece Karavlaa,
Madžar:Janka od Erdelj-krajine.
A Madžari igru započeše,
Započeše kamena s ramena;
Kamen dođe Kaici vojvodi,
Kad se baci Kaica vojvoda,
On nadbaci tri stotin' Madžara
I šezdeset dece Karavlaa,
Madžar:Janka od Erdelj-krajine.
Al' besedi vojvoda Sibinjska:
"Mili Bože, da luda kaura!
"Što bi snage, kamenu predade."
Kad Kaica razumeo reči,
On otima kamen od Madžara,
Da belegu svoju posvedoči;
Kad se baci Kaica vojvoda,
Od belega dalje odbacio.
Rasrdi se vojvoda Sibinjska,
Pa pripasa sablju okovanu,
Pa se kralju pod šatora šeće:
"Kralju Đurđu od Maćedonije!
"Odi kralju, da se promenimo:
"Daj ti meni dvanaest vojvoda,
"Gole, bose, u košulji tankoj,
"Ja ću tebi tri stotin' Madžara
"Sve na konjma pod oružjem svetlim,
"I daću ti šeset Karavlaa,
"I daću ti na svaku godinu
"Za života tri tovara blaga."
Slavan Đurađ zače besediti:
"Brate Janko, budalasta glavo!
"Jesi l' čuo da li zapamtio:
"Da je bila proja za šenicu?
"Da li Madžar za Maćedoniju?
"Da li Srbin za Erdelj-krajinu?
"Ne dam same Kaice vojvode
"Za četiri na krajini bana:
"Za Nemeša bana Vršačkoga,
"Za Geciju bana Titelskoga,
"Za Ištvana bana Slankamenska
"I za Petra bana Varadinskog,
"Sve od Vršca pa do Varadina,
"Za svu zemlju i četiri bana;
"Za to ne dam vojvode Kaice,
"A kamo li ostali vojvoda!"
Rasrdi se vojvoda Sibinjska,
Pa išeta pred šatora svil'na,
Pa doziva vojvodu Kaicu:
"Od' junače, da s' nadstreljujemo!
"Da bijemo nišan Za oblakom."
Gdi je Madžar okom pogledao,
Tu Kaica strelom udario,
Zla Kaici sreća pristupila,
Te de gleda strele u Madžara,
Već on gleda nišan za oblakom:
Zape strele od Sibinja Janko,
I ustreli vojvodu Kaicu
Na zlo mesto baš pod sisu levu,
Toke razbi, srce mu raseče;
Zemlji pade vojvoda Kajica,
Vrisnu junak, kao soko sivi:
"Kralju Đurđu roditelju krasni!
"Ubi mene Madžar iznenada
"Brez junačkog moga ogledanja
"Moje sablje i desnice ruke!"
Skoči kralju na noge lagane,
Pa Kaicu uzima na krilo,
Pa Kaicu i grli i ljubi:
"Moj pernati od sunašca štite!
"Diko moja svagda na divanu!
"Britka, sabljo svagda na mejdanu!
"A kreposti među vojvodama!
"Možeš li mi preboleti, sine?
"Da te baba na lekare dade?"
"A Kaica jedva izgovara;
"Kralju Đurđu, roditelju krasni!
"Ja ti, babo, preboleti ne ću;
"Jer su strele puste otrovane,
"Na zmijinu jedu nakaljene;
"Ako možeš, osveti me, babo!"
To izreče, pa se s dušom rasta.
Kralj zakuka, kano kukavica:
"J'o Kaica, moj sokole sivi!
"Al' ti babi krila odlomiše
"I obadva oka izvadiše!
"Kako ćete preboleti baba?
"Na Beljacu ostaviti sama,
"Da mi čuvaš brez promene stražu?"
Pa pogleda okom na vojvode,
A vojvode jedan na drugoga,
Pa se dobri doitiše konja,
Bojna koplja zemlji položiše,
Za britke se sablje prevatiše,
Međ' Madžare juriš učiniše,
Pognaše se po polju Beljacu.
Da Je kome stati pogledati,
Šta vojvode od Madžara rade!
Tako kralju Bog i sreća dade,
Od vojvoda niko ne pogibe
Razma glavom Kavca Radonja;
Od Madžara niko ne ostade
Razma glavom od Sibinja Janko,
I on beži Vršcu na krajini.
A vojvode, braća milostiva,
Sa sabljama sanduk otesaše,
Saraniše vojvodu Kaicu
Čelo glave koplje udariše,
Na koplje mu sokola metnuše,
Za koplje mu konja privezaše,
Po grobu mu oružje prostreše;
Od Madžara unku načiniše,
Obgradiše groba Kaičina,
Da Madžari k njemu ne dolaze,
Da mu mrtvu ne pretresu telo.
Kuka kralju, kano kukavica:
"J'o Kaica, moje čedo drago!
"Diko moja svagda na divanu!
"Sabljo britka svagda na mejdanu!
"I kreposti među vojvodama!
"Suva zlata Smederevski ključi!
"Desno krilo od Srpske krajine!
"Kako će te preboleti baba!
"Kako će te ostaviti sama,
"Da mi čuvaš na Beljacu stražu
"Brez promene dokle je krajine?"