Котле - форум без граници, без цензура - плурализам на мислења и идеи!

(19-05-2011, 11:39 PM)TATAP Wrote: [ -> ]...от рус. сиречь също,а то от стб. (старобългарски) сн рѣчь "значи"....

Ми личи на нашето „речиси“ (речи си), само што денес е со малку поместено значење.

Да, така личи-казано по турцизирано "демек"...
Абе вие знаете ли че Младен Сърбиновски води ТВ предаваниїа по бълг. ефир, в телевизиїа СКАТ?
Патриотично-"Облаче ле, бѣло"-и си праска на македонски по 1 час на ден, говори си съ слушатели и прочие? Хората му се радват, обаждат се по телефоните...тої е на открито анти-македонистки позиции-срешту сегашната МК-държава, въ всѣки случаї.

(20-04-2011, 10:13 PM)Zoograf Wrote: [ -> ]Најидеално ќе беше да имало некаков слободен, демократски избор, без притисок каде ќе се поставија сите можни алтернативи, вклучувајки посебен Македонски јазик. Само така ќе можеме да кажеме како тој народ вистински се чуствувал. Имало ли такво нешто? Немало.
Најблиско (ама истовремено далеку) до тоа се изборите за Отоманскиот парламент во 1908, во кој влегуваат четворица Бугари и тројца Срби. Од Бугарите по еден од серскиот, скопскиот, битолскиот и скопскиот санџак. Еден од нив е Димитар Влахов кој покрај тоа што служеше на Бугарската држава, покасно стана политичар во социјалистичка Македонија и Југославија, и што би рекле вие, идеолог на македонизамот.
Истовремено на тие избори имало ‘Србин‘ преставник избран од Скопје и од Битола. Од Охрид има сенатор, Темко Попович.

Добро бе, како е можно да има Србин избран од Битола и Охрид само пет години после Илинден? Ај за Скопје и така и така, ама Битола? Да не се местени изборите? Кој можел да гласа на нив?
 

(20-05-2011, 01:35 PM)mikisim Wrote: [ -> ]

(20-04-2011, 10:13 PM)Zoograf Wrote: [ -> ]Најидеално ќе беше да имало некаков слободен, демократски избор, без притисок каде ќе се поставија сите можни алтернативи, вклучувајки посебен Македонски јазик. Само така ќе можеме да кажеме како тој народ вистински се чуствувал. Имало ли такво нешто? Немало.
Најблиско (ама истовремено далеку) до тоа се изборите за Отоманскиот парламент во 1908, во кој влегуваат четворица Бугари и тројца Срби. Од Бугарите по еден од серскиот, скопскиот, битолскиот и скопскиот санџак. Еден од нив е Димитар Влахов кој покрај тоа што служеше на Бугарската држава, покасно стана политичар во социјалистичка Македонија и Југославија, и што би рекле вие, идеолог на македонизамот.
Истовремено на тие избори имало ‘Србин‘ преставник избран од Скопје и од Битола. Од Охрид има сенатор, Темко Попович.

Добро бе, како е можно да има Србин избран од Битола и Охрид само пет години после Илинден? Ај за Скопје и така и така, ама Битола? Да не се местени изборите? Кој можел да гласа на нив?

Прво, не добиле баш во Битола, туку во Битолскиот вилајет. Во градот не верувам дека Србите добиле многу гласови ама во вилајетот имало доста просрпски села.
И второ, Темко Попов е сенатор , не пратеник. Сенаторите не биле избрани туку назначени од султанот (не ми текнуваат критеријумите, ќе побарам).
Нема никаква шанса во градот Охрид да изгласаат про-српски пратеник, иако тамо надвор накај Дримкол и Јабланица имало прилично доста про-срби. (Патем, не сакам да користам изрази како србомани, бугаромани, бугарофили, македонисти, гркомани - демек како да се ментално ретардирани, кој не знааат кој се)
Инаку, на изборите можеле да гласаат секое машко постаро од 25 години.

Е сега, од каде таков успех на Србите и толку брзо, веројатно има многу причини. Но добра илустрација колку работите можеле бргу да се променат и колку е етничката припадност приликува повеќе кон припадност на политичка партија отколку нешто перманентно. А со модерниот српски народ ние имаме уште помалку врска отколку со денешниот бугарски народ - според мене.

Туку, една работа ми текна сега - факт е дека после 1903 има контракција на бугарското влијание. Меѓутоа, Како што пишува Lory тука(види што напишал во фуснотата на 185 страница - It is striking that practically all the books published in Bulgaria about Macedonia are illustrated by archive photos from the beginning of the twentieth century.) Бугарија ја замислува Македонија од пред Илинден. Од таму доаѓаат главната причина на споровите по разно-разни форуми меѓу мк и бг.

Ednostavno be zograf. Celata zabuna okolu makedosnkata-bugarska vrska doagja od
VMRO. 99% na sporovite sto gi imame so Bugarite e okolu VMRO.

Makedonskite istoricari gi zemaat niv kako osnova, t.e. avtenticen pokret za
nezavisna Makedonija. Problemot e vo toa sto:
1) VMRO e sozdadeno od egzarhiski ucenici vo vreme koga Bugarskoto vlijanie vo
Makedonija e na vrvot. Ednostavno, pogresni heroji slavime.

2) Samiot VMRO e precenet. Sto samo pokazuva kolku beden bil otporot kon
Turcite. Koj bil vrvot na VMRO? Vostanie koe e zadusheno za 2 nedeli.
Najgolemata bitka (kaj Meckin kamen) ima 40 zaginati od nasha strana. Drugite
"bitki" se po 7-8 zaginati ovde onde. Drugi vostanija traele mnogo podolgo ama
nekako ne se bitni - zosto?

3) Nivnoto vlijanie opagja naglo posle Ilinden. Toa delumno go objasnuva
srpskiot uspeh vo 1908 a i slicniot izboren rezultat vo 1912. Patem receno za
ovie izbori nikoj ne pisuva. Kako e mozno za tamu nekoja zaseda na nekoj komita
da se pishuva felljtoni a za legitimni izbori koi mozat mnogu povekje da
objasnat za sostojbata vo toa vreme - nisto. Pateticno.

4) Vistinskata istorija e toa sto site tie revolucionari (VMRO pred 1903 kako i
komunistite pred 1943) se marginalci cije znacenie e ustostruceno retroaktvino
od nasite istoricari i toa samo odredni aspekti - drugite aspekti, kako i mnogu
drugi licnosti od toa vreme se izbrisani.

(19-06-2011, 04:04 PM)Guest Wrote: [ -> ]Vistinskata istorija e toa sto site tie revolucionari (VMRO pred 1903 kako i komunistite pred 1943) se marginalci cije znacenie e ustostruceno retroaktvino od nasite istoricari i toa samo odredni aspekti - drugite aspekti, kako i mnogu drugi licnosti od toa vreme se izbrisani.

In 1969 also the first ''History of the Macedonian nation'' was published. The past was systematycally falsified to conceal the truth, that most of the well-known Macedonians had felt themselves to be Bulgarians and generations of students were tought the pseudo-history of the Macedonian nation.

(19-06-2011, 04:04 PM)Guest Wrote: [ -> ]Ednostavno be zograf. Celata zabuna okolu makedosnkata-bugarska vrska doagja od
VMRO. 99% na sporovite sto gi imame so Bugarite e okolu VMRO.

Makedonskite istoricari gi zemaat niv kako osnova, t.e. avtenticen pokret za
nezavisna Makedonija. Problemot e vo toa sto:
1) VMRO e sozdadeno od egzarhiski ucenici vo vreme koga Bugarskoto vlijanie vo
Makedonija e na vrvot. Ednostavno, pogresni heroji slavime.

2) Samiot VMRO e precenet. Sto samo pokazuva kolku beden bil otporot kon
Turcite. Koj bil vrvot na VMRO? Vostanie koe e zadusheno za 2 nedeli.
Najgolemata bitka (kaj Meckin kamen) ima 40 zaginati od nasha strana. Drugite
"bitki" se po 7-8 zaginati ovde onde. Drugi vostanija traele mnogo podolgo ama
nekako ne se bitni - zosto?

3) Nivnoto vlijanie opagja naglo posle Ilinden. Toa delumno go objasnuva
srpskiot uspeh vo 1908 a i slicniot izboren rezultat vo 1912. Patem receno za
ovie izbori nikoj ne pisuva. Kako e mozno za tamu nekoja zaseda na nekoj komita
da se pishuva felljtoni a za legitimni izbori koi mozat mnogu povekje da
objasnat za sostojbata vo toa vreme - nisto. Pateticno.

4) Vistinskata istorija e toa sto site tie revolucionari (VMRO pred 1903 kako i
komunistite pred 1943) se marginalci cije znacenie e ustostruceno retroaktvino
od nasite istoricari i toa samo odredni aspekti - drugite aspekti, kako i mnogu
drugi licnosti od toa vreme se izbrisani.

Донекаде си во право. Што е и една од причините зошто оваа тема требаше да заврши таман пред преродбата. Сепак ВМРО, преценет или потценет, е премногу важен за историјата на Македонија и треба да го славиме. Фактот дека оранизацијата влечи на Бугарска страна, значи дека треба заедно со нив да славиме некои важни настани - нпр Илинден. Не гледам тука многу проблем.Но има тука уште нешто што напиша. Имаше тука некој напиша дека Македонците се екслузивен народ односно до македонската нација се доаѓа по метод на негација - т.е. најпрвин не сме Грци, потоа не сме Бугари и не сме Срби. Значи нешто четврто - епа Македонци. Значи и покрај тоа што секој побогат или писмен пишувал на грчки, и покрај тоа што јазикот се нарекнувал бугарски и покрај тоа што голем број славеле слава и фолклорот ни бил полн со митологијата од косовската битка. Односно заради комбинацијата на сето претходно кажано. Јас така го гледам српскиот успех во 1908, не толку заради србоманија колку отпорот на голем број на населението да се идентификува со Бугари и Бугарија. Ваков отпор не постои, или е многу помал порано, на пример кога се гласа за Егзархијата - но тоа е затоа што се подразбира под Бугари тогаш е многу порелаксирана. Лори во онаа публикација што ја ставив, зачврстувањето на терминот го нарекнува ‘јакобинизам‘ во Бугарија, и тука е целосно во право. Но истовремно може да се каже и спротивно, дека македонската нација е инклузивна, бидејки абсорбирала пробугарски, просрпски, прогрчки настроени, како и некоји други со несловенско потекло - нпр голем дел на Власи и православни Албанци. Екслузиван или инклузивен, поентата е да не ги судиме луѓето бидејки имале ставови кои не се компатибилни со денешното поимање на македонската посебност, туку да вложиме поголем напор да го разбереме времето во кое живееле.

Apropo Makedonci i Bugari i razbiranjeto na etnicnosta vo 19 vek edna trivia:
Znae li nekoj koj e Kuzman i drugi od "Serdarot" spored Grigor Prlicev, koja e nivnata narodnost?

(12-08-2011, 10:25 AM)Guest Wrote: [ -> ]Apropo Makedonci i Bugari i razbiranjeto na etnicnosta vo 19 vek edna trivia:
Znae li nekoj koj e Kuzman i drugi od "Serdarot" spored Grigor Prlicev, koja e nivnata narodnost?

Anticki Makedonci?

А знаете ли кой е Ханко от село Осеня от стотната на багатур-багаина Севар

(21-06-2011, 07:39 PM)Zoograf Wrote: [ -> ]

(19-06-2011, 04:04 PM)Guest Wrote: [ -> ]Ednostavno be zograf. Celata zabuna okolu makedosnkata-bugarska vrska doagja od
VMRO. 99% na sporovite sto gi imame so Bugarite e okolu VMRO.

Makedonskite istoricari gi zemaat niv kako osnova, t.e. avtenticen pokret za
nezavisna Makedonija. Problemot e vo toa sto:
1) VMRO e sozdadeno od egzarhiski ucenici vo vreme koga Bugarskoto vlijanie vo
Makedonija e na vrvot. Ednostavno, pogresni heroji slavime.

2) Samiot VMRO e precenet. Sto samo pokazuva kolku beden bil otporot kon
Turcite. Koj bil vrvot na VMRO? Vostanie koe e zadusheno za 2 nedeli.
Najgolemata bitka (kaj Meckin kamen) ima 40 zaginati od nasha strana. Drugite
"bitki" se po 7-8 zaginati ovde onde. Drugi vostanija traele mnogo podolgo ama
nekako ne se bitni - zosto?

3) Nivnoto vlijanie opagja naglo posle Ilinden. Toa delumno go objasnuva
srpskiot uspeh vo 1908 a i slicniot izboren rezultat vo 1912. Patem receno za
ovie izbori nikoj ne pisuva. Kako e mozno za tamu nekoja zaseda na nekoj komita
da se pishuva felljtoni a za legitimni izbori koi mozat mnogu povekje da
objasnat za sostojbata vo toa vreme - nisto. Pateticno.

4) Vistinskata istorija e toa sto site tie revolucionari (VMRO pred 1903 kako i
komunistite pred 1943) se marginalci cije znacenie e ustostruceno retroaktvino
od nasite istoricari i toa samo odredni aspekti - drugite aspekti, kako i mnogu
drugi licnosti od toa vreme se izbrisani.

Донекаде си во право. Што е и една од причините зошто оваа тема требаше да заврши таман пред преродбата. Сепак ВМРО, преценет или потценет, е премногу важен за историјата на Македонија и треба да го славиме. Фактот дека оранизацијата влечи на Бугарска страна, значи дека треба заедно со нив да славиме некои важни настани - нпр Илинден. Не гледам тука многу проблем.Но има тука уште нешто што напиша. Имаше тука некој напиша дека Македонците се екслузивен народ односно до македонската нација се доаѓа по метод на негација - т.е. најпрвин не сме Грци, потоа не сме Бугари и не сме Срби. Значи нешто четврто - епа Македонци. Значи и покрај тоа што секој побогат или писмен пишувал на грчки, и покрај тоа што јазикот се нарекнувал бугарски и покрај тоа што голем број славеле слава и фолклорот ни бил полн со митологијата од косовската битка. Односно заради комбинацијата на сето претходно кажано. Јас така го гледам српскиот успех во 1908, не толку заради србоманија колку отпорот на голем број на населението да се идентификува со Бугари и Бугарија. Ваков отпор не постои, или е многу помал порано, на пример кога се гласа за Егзархијата - но тоа е затоа што се подразбира под Бугари тогаш е многу порелаксирана. Лори во онаа публикација што ја ставив, зачврстувањето на терминот го нарекнува ‘јакобинизам‘ во Бугарија, и тука е целосно во право. Но истовремно може да се каже и спротивно, дека македонската нација е инклузивна, бидејки абсорбирала пробугарски, просрпски, прогрчки настроени, како и некоји други со несловенско потекло - нпр голем дел на Власи и православни Албанци. Екслузиван или инклузивен, поентата е да не ги судиме луѓето бидејки имале ставови кои не се компатибилни со денешното поимање на македонската посебност, туку да вложиме поголем напор да го разбереме времето во кое живееле.

Чичко Сталин е казал: "Не е важно кой как гласува, важното е кой брои бюлетините". И е бил прав. А относно изборите през 1908 г. питам: Кой брои бюлетините? Младотурците разбира се... Осмвен до броенето тие са подпомагали всячески сръбската пропаганда (по подобие на древното римско правило: "Разделяй и владей"). Ето какво пише един съвременник на събитията:

Въ септемврий 1908 г. станаха първитѣ хуриетски избори за избиране на гласници, които пъкъ отъ своя страна ще избиратъ депутатитѣ. За агитатори въ Азотъ отъ страна на българската листа заминаватъ Тодоръ Ораовчановъ и Александъръ Мартулковъ. Гласуването отъ всички села става въ с. Богомила, седалището на мюдюра. Състезаватъ се само две листи: българската съ коалиционната (младотурци съ сърбомани).
Сръбската пропаганда, като естественъ съюзникъ на турцитѣ, вдига всички свои агенти на кракъ. Четитѣ на Бабунски и Тръбичъ, въорѫжени съ револвери, се явяватъ на изборнитѣ урни въ село Богомила. Последнитѣ чрезъ тероръ и заплашване се стремятъ да спечелятъ гласоветѣ на избирателитѣ. Понеже цѣлото население бѣше попаднало подъ тѣхния тероръ, тѣ напълно вѣрваха, че изборитѣ ще бѫдатъ спечелени отъ тѣхъ. И мало и голѣмо бѣше навело глава отъ страха предъ бѣсния тероръ на пропагандата.
Всички гласоподаватели българи отъ селалата Бистрица, Црешново, Теово, Орѣше, Папрадище, половината гласоподаватели отъ с. с. Ораовдолъ и Габровникъ влизатъ групово въ с. Богомила и, манифестирайки своята националность, явно гласуватъ за българската листа. Тази демонстрация вбѣсява войводитѣ на сръбската пропаганда Бабунски и Тръбичъ.
Гласоподавателитѣ отъ с. с. Богомила, Оморани (заедно съ албанцитѣ отъ последното село), Мартулци, Мокрани, малка часть отъ Теово, албанцитѣ отъ Согле и малка часть отъ Габровникъ, водени и напѫтвани отъ сръбскитѣ войводи, гласуватъ за коалиционната листа.
При това положение ясно се очертаватъ два фронта. Остава да гласува само селото Нежилово.
Следъ това пристигатъ и гласоподавателитѣ отъ село Нежилово. Сръбскитѣ войводи и четници веднага се пръскатъ между нежиловци, за да имъ въздействуватъ да гласуватъ за коалиционната листа.
Опасявайки се, че ако нежиловци, предъ страха отъ главорѣза Бабунски, гласуватъ за коалиционната листа, последната ще спечели, още повече виждайки, какъ Бабунски, Тръбичъ, четницитѣ имъ и всички надошли отъ порѣчкитѣ села учители и свещеници на про-
пагандата ще сломятъ духа на нежиловци и ще въздействуватъ на по-слабитѣ духомъ, Александъръ Мартулковъ отива между нежиловци и имъ заявява: „Азъ съмъ назначенъ учитель въ вашето село отъ митрополитъ Мелетия, който е вашъ духовенъ баща. Признавате ли го за вашъ духовенъ баща? Ако го признавате, вие ще си останете въ лоното на Екзархията и ще гласувате за българската листа. Виждамъ, че при васъ сѫ дошли агентитѣ на пропагандата да ви кандардисватъ да гласувате, за своитѣ поробители турцитѣ. Ако вие гласувате за коалиционната листа, ще трѣбва окончателно да се откажете отъ българското име. Сега поне имаме хуриетъ и вие не трѣбва да се плашите да дадете своя гласъ за вашата, българската листа”.



Селянитѣ, окуражени отъ бодритѣ слова на Мартулкова, единодушно заявяватъ, че тѣ сѫ българи, че признаватъ владиката Мелетия и че ще гласуватъ за българската листа.



Между това, обаче Бабунски и Тръбичъ имъ заявяватъ, че трѣбва да държатъ у глава и да правятъ смѣтка, какво вършатъ, защото последицитѣ ще бѫдатъ много тежки. Отъ страна на пропагандата почватъ увещания и жива агитация между нежиловци. При това положение тѣ изпадатъ предъ алтернативата: ако гласуватъ за българската листа, ще попаднатъ подъ ударитѣ на сръбскитѣ главорѣзи; ако гласуватъ за сръбската листа (коалиционната) трѣбва да станатъ явни сърбомани. У тѣхъ се почва борба, борба за запазване живота си отъ вандалищината на главорѣза Бабунски. Тоя застой се използува отъ агентитѣ на пропагандата, които започватъ да увещаватъ селянитѣ, за да ги взематъ на своя страна.
Виждайки, че нежиловци не смѣятъ открито да излѣзатъ и гласуватъ за българската листа и че, подъ въздействието на Бабунски и Тръбичъ, може да гласуватъ за коалиционната листа, Александъръ Мартулковъ застава срѣдъ нежиловци и имъ заявява: „Нима не ви стигатъ толкова мѫки и неволи, нима пакъ ще гласувате за своитѣ касапи? За да бѫде вълкътъ ситъ и агнето здраво, най-добре ще направите да гласувате за миллета (народа), но понеже такава листа нѣма, то за до ви е мирна глава, не гласувайте за никоя листа, проте-
стирайте противъ вашите касапи, бойкотирайте този изборъ и се върнете въ селото си”.



Думитѣ на Мартулкова попадатъ като балсамъ въ душата на изтерзанитѣ нежиловци и тѣ единодушно заявяватъ, че бойкотира избора и ще се върнатъ въ село, безъ да гласуватъ.



Агентитѣ на пропагандата, начело съ Бабунски и Тръбичъ, вбѣсени отъ думитѣ и дѣлата на Мартулкова, се нахвърлятъ върху него съ извадени револвери. Веднага обаче въ помощь на Мартулкова се притичатъ организационнитѣ дейци теовчанитѣ Петъръ Ацевъ и Андрея Ангеловъ и Тодоръ Ораовчановъ заедно съ нѣколцина орѣшани и бистричани. Двата лагера заставатъ едни срещу други, съ извадени револвери, готови да окървавятъ изборната урна.



Въ критическия моментъ, когато вече кървавата разправия е належаща, турската власть се намѣсва и арестува Мартулкова.



Бабунски и Тръбичъ следъ арестуването на Мартулкова почватъ наново да увещаватъ нежиловци да гласуватъ за тѣхната листа, обаче селянитѣ настояватъ да бойкотиратъ избора и не щатъ да гласуватъ.
Турската власть, попаднала въ особено положение, а най-вече виждайки, че ще изгуби изборитѣ, взема решение да изгони всички агитатори на българската листа отъ изборното мѣсто. Тогава българскитѣ агитатори заявяватъ: „когато искате да отстраните отъ изборната урна насъ, трѣбва да отстраните и всички сръбски агитатори: Бабунски, Тръбичъ и четницитѣ имъ, всички учители и свещеници дошли отъ далечнитѣ сърбомански села, безъ да иматъ право на гласоподаване, а само да влияятъ на избирателитѣ. Турцитѣ, виждайки, че може да стане голѣмо кръвопролитие, отстраняватъ всички агитатори, като на изборнитѣ урни се допущатъ само гласоподавателитѣ. Въ отсѫтствието на агитаторитѣ нежиловци гласуватъ.
Революционни борби въ Азоть (Велешко) и Порѣчието

Се чинам дека овде пишува само за азотско. Дека постоело терор - сигурно, но од сите страни. Знам дека изборите биле ’наштеловани’ во корист на муслиманите - затоа имало непропорционално повеќе избрани Албанци и Турци пратеници. Дали тука имало иста и српска предност - можеби, но не сум сигурен. Бугарските партији се во коалиција со младотурците на други места. Но сепак тоа се единствени избори (има уште едни ама тие се непосредно пред Балканските војни а и со слични резултати), и тоа само пар години пред поделбата на Македонија. А на тие избори воопшто не биле така маргинални другите словенски фракцији кои не се (про-)бугарски, како што вие саката да претставете. И после се чудите од каде дошле македонистите и како е тоа вештачка идеја.
Проблемот во Македонија е што сите тие идеи се тешко мерливи колку биле значајни на времето. Ако пописите и изборите во Отоманската Македонија и покрај лажната статистичка прецизност даваат многу можни интерпетацији (на пример изборите за Егзархија кај буг историчари се смета за доказ на буг. национално самознание во Македонија додека кај нас има значај во братска борба против грчката духовна власт, итн), тогаш што да се каже за идеји кои имаат многу малку мерливи индикатори- на пример колку биле навистина моќни личности и нивните идеји во нивното време кои денеска имаат култен статус.

(16-08-2011, 04:41 PM)Zoograf Wrote: [ -> ]Се чинам дека овде пишува само за азотско. Дека постоело терор - сигурно, но од сите страни. Знам дека изборите биле ’наштеловани’ во корист на муслиманите - затоа имало непропорционално повеќе избрани Албанци и Турци пратеници. Дали тука имало иста и српска предност - можеби, но не сум сигурен. Бугарските партији се во коалиција со младотурците на други места. Но сепак тоа се единствени избори (има уште едни ама тие се непосредно пред Балканските војни а и со слични резултати), и тоа само пар години пред поделбата на Македонија. А на тие избори воопшто не биле така маргинални другите словенски фракцији кои не се (про-)бугарски, како што вие саката да претставете. И после се чудите од каде дошле македонистите и како е тоа вештачка идеја.
Проблемот во Македонија е што сите тие идеи се тешко мерливи колку биле значајни на времето. Ако пописите и изборите во Отоманската Македонија и покрај лажната статистичка прецизност даваат многу можни интерпетацији (на пример изборите за Егзархија кај буг историчари се смета за доказ на буг. национално самознание во Македонија додека кај нас има значај во братска борба против грчката духовна власт, итн), тогаш што да се каже за идеји кои имаат многу малку мерливи индикатори- на пример колку биле навистина моќни личности и нивните идеји во нивното време кои денеска имаат култен статус.

Тука е за Азотско,... верно е што тука е била наj мокна српската пропаганда. А во другите делови мислам што рольа за недобро представане е изигралао деленето на две партии: Бугарски конституциони клубове и Народно-федеративна партиjа (бугарска секциjа). Утре ке намерам материале за соперничествот помегьу нив от кое е произлело: "Двамина се карат, трети печели". А и во самата Народно-федеративна партиjа е станало преврата во резултат на коj од партиjат е бил изклучен.... Jане Сандански (Димитар Влахов е стоел начело во заверата).
Инаку дали е имало равенството Егзархист= Бугарин можем да видим и од вече цитираниот пасаж:

...Александъръ Мартулковъ отива между нежиловци и имъ заявява: „Азъ съмъ назначенъ учитель въ вашето село отъ митрополитъ Мелетия, който е вашъ духовенъ баща. Признавате ли го за вашъ духовенъ баща? Ако го признавате, вие ще си останете въ лоното на Екзархията и ще гласувате за българската листа. Виждамъ, че при васъ сѫ дошли агентитѣ на пропагандата да ви кандардисватъ да гласувате, за своитѣ поробители турцитѣ. Ако вие гласувате за коалиционната листа, ще трѣбва окончателно да се откажете отъ българското име. Сега поне имаме хуриетъ и вие не трѣбва да се плашите да дадете своя гласъ за вашата, българската листа”.
---
Не коментирам...

(12-08-2011, 10:25 AM)Guest Wrote: [ -> ]Apropo Makedonci i Bugari i razbiranjeto na etnicnosta vo 19 vek edna trivia:
Znae li nekoj koj e Kuzman i drugi od "Serdarot" spored Grigor Prlicev, koja e nivnata narodnost?

Ова прашање го пропуштив да го видам заради одговорите на чоли (извини чоли, не разбирам што сакаш да кажеш).

Григор Прличев е исклучителна интересна личност. Од неговите пишување може доста да се разбере. Патем , прадедо ми бил негов ученик. За Прличев, во Галичник, иако се со словенски имиња, се работи за Албанци кои, што значи Грци, по негови зборови. Ова е инаку времето кога Прличев зборува дека во Македонија Бугарите од Бугарија ги викале Шопи (додека пак Македонците за него се пак Бугари).


Ова е само три деценији пред Пулевски од истиот Галичник и ќе напише:
Што се велит народ? - Народ се велит људи који се од еден род и који зборувајет еднаков збор и који живувајет и се другарат еден со други и који имејет једнакви обичаји и песни и весеља. Тие људите ји викајет народ, а место во које живуват народ се велит отчество од тој народ. Така и Македонците се народ и местово нивно је Македонија.

...Казано най-общо, концепцията, която предлага белгиецът Р. Детрез в биографичното си изследване за Гр. Пърличев е, че у поета липсва цялостно оформено национално съзнание: "На практика върховната му лоялност се ограничава до Охрид и неговите обитатели. Възприемем ли нацията като общност на интересите, то Пърличев се идентифицира почти изключително с интересите на родния си град. В емоционално отношение той също е свързан изключително с Охрид. Тази визия е типична за средновековния или във всеки случай за пред-националистичния човек... В светлината на тази дискусия въпросът за българското или македонското национално съзнание на Пърличев става безпредметна. През целия си живот той на първо място и преди всичко си остава Охридчанин" (Детрез 2001: 238-239).

БИОГРАФИЯ И ЛИТЕРАТУРНА ИСТОРИЯ

Е па така де - зошто македонските и бугарските историчари не можат да пишуваат на логичен и неоптеретен начин како Детрез?

Защото Р. Детрез не е инстанция за последната истина. Има интересен поглед, но толкова. За да разбере балканския котел трябва да се потопи задълго тука и тогава може да вникне в дълбочината на процесите. Иначе прави някаква моментна снимка, но тази снимка може и да не е хванало характерното.
Тука се е размишлявало върху една друга гледна точка на Раймон Детрез и един безименен форумец с ник "Аристократит" е направил много добър анализ, пред който Р. Детрез трябва да свали шапка.

Можеби е во право. Прво, не сум сигурен дека разбирам се што сака да каже Аристокрит, но чинам, доста од таа аргументација му е со знаење како се создале наците во Балканот во 19/20 век. Така да е малку cheating, бидејки работите можеле да одат во други насоки.Второ, во врска со некакаква ‘ромејска нација‘ (условно речено) секако пред Кримската војна имаше планови во Русија на голема а и донекаде и спремност во Балканските елити. Да потсетам дека баш Грција даде преседан на почетокот на 19 век дека е можно да мал народ биде државнотворен - дотогаш се веруваше во спротивното. Во секој случај, не верувам дека ќе беше возможна некакво топење во еден етникум - но заеднички (над)национален идентитет врз основа на иста култура и менталитет можеби ќе функционираше - веројатно во појак степен од идентитетите во Руската и Австро-Унгарската, две земји кои влијале во тоа време и во тој регион силно и биле во експанзија се до светската војна/револуција. Но веројатно и појак идентитет (или ако сакаш ‘лепак‘ кој ја држи државата) од други мултиетнички држави кои и ден денес постојат.

(16-08-2011, 04:41 PM)Zoograf Wrote: [ -> ]...лажната статистичка прецизност даваат многу можни интерпетацији (на пример изборите за Егзархија кај буг историчари се смета за доказ на буг. национално самознание во Македонија додека кај нас има значај во братска борба против грчката духовна власт, итн)...

Каква братска борба бе, нали бяхме татари, а вие бехте най-чистокръвни антички арийци :-)
Цел свет на така, само вие на онака..."братство е единство" е друг ваш лозунг, който най-много ще мине ако го викате накъм Север от вас-не се занимавайте со нас.

Връзките ни са приключили преди повече от 60 години и всеки от нашите народи има различен път на развитие.