19-03-2013, 10:40 PM
Кој има право да бара веронаука во училиштата ?
Ова е многу битно прашање што го наметнуваат религиите после падот на Социјализот а ете се постави како такво и во Македонија .
Нели во Македонија имаше такви проби а најзаинтересирана страна која инсистираше на тоа е Македонската Православна Црква која како и сите православни организации после падот на Социјализмот излегува со тврдење дека немало да има таков голем морален пад доколку на Православието му било дозволено да се инсталира во образовниот процес да држи предавања по веронаука а со тоа дека ќе ги подигнело морално етичките вредности во општеството .
Но добро ајде еднаш да го расчистиме ова прашање да не испадне работата само на инаетење “за и против“ туку реално да ја разгледаме оваа работа колку е нависина издржана реална и вистинита .
Добро е што во целава работа имаме втора конкурентна религија на Православието а тоа е Исламот така што без проблем може да направме споредба со што и практично и сликовито ќе добиеме појасна представа за целиот овој случај .
Тоа од причина што Правславието тврди дека :
1) Државотворност
Православието не пропушта прилика да се фали дека е ДРЖАВОТВОРНА организација – религија а за таквото свое тврдење досега (веќе 17 века откако е формирано ) не приложило ниту еден единствен доказ . Од друга страна Исламот веќе и нема потреба што да докажува дали е државотворна организација – религија од причина што покрај бесконечно многуте докази се изучува во историјата како Отоманска Империја која била Исламска држава со сите можни државни елемнети на една функционална држава – државен апарат .
2 ) Правен Ситем - Закони
Штом Православието тврди дека е Државтворна организација тоа само по себе поима дека веќе како и Исламот поседува и може да ни достави свој конкретно заокружен концепт за изглед на една православна држава со сите нејзини Закони базиран на Новиот Завет од Библијата .За споредба го имаме Исламот кој има комплетно заокружен концепт на изглед на една Исламска ДРЖАВА со комлет Закони наречени Шеријат а кој се базираат на Куранот . Во конкретниот случај исламот Е ДРЖАВОТВОРНА организација – религија која реално ПРАКТИЧНО НА ДЕЛО ја докажала својата државотворност а тоа не само што денес постојат Исламски држави туку после освојувањето на Балканот од Осмалиите севкупниот ПРАВЕН ПОРЕДОК , ПРАВЕН СИСТЕМ , ПРАВОСУДИЕ бил базиран само на Исламското право – Шеријат комлекс на Закони со кој се уредувале меѓучовечките односи во таквото општество толку долго време .. Нашите предци цели 500 години живееле во една Исламска држава каде се суделе се тужеле и воопшто живееле според правосудниот систем на Исламското право -Шеријат .Епа 500 години – 5 цели века функционирање на еден комплетно заокружен систем на вредности од Исламската организација нема што понатаму да се сомневаме дека Исламот Е ДРЖАВОТВОРНА ОРГАНИЗАЦИЈА – РЕЛИГИЈА .Таа работа е докажана еднаш засекогаш . Па така додека Исламот е државотворен и има конкретна понуда визија на држава чиј Закони се усогласени и извлечени од Куранот од друга страна Православието веќе 17 века откако е формирано не само што никогаш не презентирало ниту еден доказ за својата државотворност од причина што никогаш никаде не постоела Православна држава која и неможе да постои од причина што Православието никогаш нит понудило своја визија како би изгледала една Православна држава а па нели да понуди конкретни Закони со кој би се регулирале меѓучовечките односи во една таква држава како што тоа го прави Исламот чиј Закони – Шеријатможе да се најдат - купат било каде и да се надат на интернет секогаш достапни за секого .
3 ) Морално - Етички врености – кодекси
Ајде да си одиме по ред со дефинициите :
етика
1 :
(грч. ethike) 1. фил. филозофско учење за човековото однесување во определени општествено-економски услови; наука за моралот; 2. збир на морални начела, правила, според кои се однесуваат луѓето; морални својства на поединци, народи, класи итн.
морал
1 :
(лат. тоѕ, moris, moralis) 1. збир на правила на определено општество или општествена класа за содржината и начинот на меѓусебните односи на луѓето и на човечките заедници; 2. исправност, чесност, доблест, добродетел; 3. полет, занес, самодоверба, СВЕСТ ЗА ДИСЦИПЛИНА , храброст; етика; 4. поука, смисла (на литературно дело, на настан); 5. начин на мислење, душевен живот; став кон животот.
кодекс
1 :
(лат. codex) 1. прав. зборник на правни прописи или посебни закони што се однесуваат на определена област, што претставуваат една целост; 2. фиг. општопризнаени правила на однесувањето, обичаи што важат во некоја средина, НЕПИШАНИ ЗАКОНИ .
Тоа се дефинициите
Постоењето на морално - етички кодекси не е спорно . Нивното изучување нее спорно и не може да биде спорно . Тоа од причина што самите морално етички кодекси се логичен анекс-додаток на веќе воспоставен законски -правен систем во едно организирано општество – држава . Но за постоењето на морално етички кодекси може да збориме само во случај на ВЕЌЕ ПОСТОЕЧКИ понуден или воспоставен правно-законски ситем во зависност од епохата – времето во кој постоел таквиот општевен систем . Какво општевсено уредување уредено со конкретни закони следуваат и соодветни морално -етички вредности . Едни биле Законите во антиката па следствено имало и соодветни морално -етички кодекси други закони беа во Социјализмот со неговиот правен систем -закони за кој соодвествувале соодветни морално -етички кодекси , во капитализмот други закони за кој има сооветни морално етички кодекси итн . .
Постоењето на морално етичките кодекси секогаш било неопходно од причина што колку и да уредуваш едно општество со Закони никогаш не може да постигнеш 100 процентна покриеност за се и сешто а од друга страна од чисто практични причини нее добро правниот систем во едно општество да се претрупува со Закони да се регулираат сите детали оти и реално таквиот правен систем би се блокирал сам од себе а ниту пак таквите закони може да ги знае некој што професионално се занимава со таа работа а пак за обичните луѓе и да не збориме .
Самото постоење на морално етички кодекси си има свое оправдување од причина што големиот дел од населението кој го прифатил таквиот општествен систем (кој има правн поредок со закони ) и за тоа може да се набројат повеќе причини од кој некој сега и ќе споменеме :
а ) Осудените лица кој ги кршеле законите и после казната биваат санционирани од пошироката општествена заедница во вид на игнорирање или други нанасилни методи .
б)
Кога постојат широко прифатени морално етички кодекси тоа делува превентивно на сите курнази кој сакаат да ги изиграат законите а да останат неказнети поради некоја правна недореченст оти повторно ќе бидат презрени , бојкотирани , непожелни , игнорирани од пошироката општествена заедница , местото каде живет или работат .
в)
Луѓето сакаат дефинирани работ кога се знае што се бара – очекува од нив но и што тие добиваат од своето придржување кон законите и морално – етичките кодекси така што секој си го знае своето место и улога во општеството Се зголемува ефективноста на целиот општствен систем .
г)
Се зголемува самодисциплината на секој поединец во општеството а како резултат на тоа се намалуваат државните трошоци за полииција , судови итн а со тоа остануваат повеќе средства за други потреби на населението .
д)
Се зголемува довербата и меѓу луѓето и во самиот правен систем а со тоа и во државата .Се зголемува единството слогата- сложноста меѓу луѓето и ги прави способни за самоорганизирање .
ѓ)
Се зголемува сигурноста и безбедноста на општествената заедница како целина -збир од сите луѓе кој ги почитуваат не само законите туку и морално -етичките кодекси .Со изградени морално етички норми луѓето стануваат имуни отпорни на стански пропаганди и наметнувања .
Итн итн
Накратко кажано полезноста од постоењето и пратктикувањето на морално -етичките вредносни кодекси е неспорна а бенефитот од нив како за пошироката општествена заедница така и за секој поединец се големи .Морално етичките кодекси се најевтиниот начин на превеција од сите криминалци и курнази кој на незаконит начин сакаат да остварат некој свој цели а ете со ваквите морално -етички кодекси добиваат масовна јавна осуда од целата општетсвена заедница .Тие даваат придонес за правилно функционрање на самите државни институции и се превенција за нивно рушење а со тоа и рушење на целиот поредок целото општество каде можат да се реализираат преку свој идеи , замисли итн , превенција за рушење на државата а после што би станале лесен плен на околните држави и народи .
Но како што рековме постоењето на ваквите морално -етички кодекси е условено од претходно постоечки или понуден комплетно заокружен концепт од видувања замисли за едно општевено уредување и понудени Закони како тоа функционира или би функционирало .Така на пример имаме Исламски држави но и таму каде ги нема а има муслимаснко население беа разлика што нее воспоставен правен систем базиран на Исалмските закони (Шеријат ) важат морално етичките кодекси меѓу верниците муслимани оти Исламот како државотворна религија поима постоење на конкретни закони .
Од другастрана го имаме православието кое никогаш не било државотворно а ете цело време лаже се фали дека е такво , никогаш не дало своја верзија визија како би изгледало едно правсоалвно општество , никогаш откако е формирано пред 1700 години не понудило ниту еден единствен закон а камоли комлекс на закони како би функционирало едно православно општество и држава . Од тука јасно е дека Правславието никогаш ниту имало ниту можело да има било какви морално -етички вредносни кодекси .
Ова е многу битно прашање што го наметнуваат религиите после падот на Социјализот а ете се постави како такво и во Македонија .
Нели во Македонија имаше такви проби а најзаинтересирана страна која инсистираше на тоа е Македонската Православна Црква која како и сите православни организации после падот на Социјализмот излегува со тврдење дека немало да има таков голем морален пад доколку на Православието му било дозволено да се инсталира во образовниот процес да држи предавања по веронаука а со тоа дека ќе ги подигнело морално етичките вредности во општеството .
Но добро ајде еднаш да го расчистиме ова прашање да не испадне работата само на инаетење “за и против“ туку реално да ја разгледаме оваа работа колку е нависина издржана реална и вистинита .
Добро е што во целава работа имаме втора конкурентна религија на Православието а тоа е Исламот така што без проблем може да направме споредба со што и практично и сликовито ќе добиеме појасна представа за целиот овој случај .
Тоа од причина што Правславието тврди дека :
1) Државотворност
Православието не пропушта прилика да се фали дека е ДРЖАВОТВОРНА организација – религија а за таквото свое тврдење досега (веќе 17 века откако е формирано ) не приложило ниту еден единствен доказ . Од друга страна Исламот веќе и нема потреба што да докажува дали е државотворна организација – религија од причина што покрај бесконечно многуте докази се изучува во историјата како Отоманска Империја која била Исламска држава со сите можни државни елемнети на една функционална држава – државен апарат .
2 ) Правен Ситем - Закони
Штом Православието тврди дека е Државтворна организација тоа само по себе поима дека веќе како и Исламот поседува и може да ни достави свој конкретно заокружен концепт за изглед на една православна држава со сите нејзини Закони базиран на Новиот Завет од Библијата .За споредба го имаме Исламот кој има комплетно заокружен концепт на изглед на една Исламска ДРЖАВА со комлет Закони наречени Шеријат а кој се базираат на Куранот . Во конкретниот случај исламот Е ДРЖАВОТВОРНА организација – религија која реално ПРАКТИЧНО НА ДЕЛО ја докажала својата државотворност а тоа не само што денес постојат Исламски држави туку после освојувањето на Балканот од Осмалиите севкупниот ПРАВЕН ПОРЕДОК , ПРАВЕН СИСТЕМ , ПРАВОСУДИЕ бил базиран само на Исламското право – Шеријат комлекс на Закони со кој се уредувале меѓучовечките односи во таквото општество толку долго време .. Нашите предци цели 500 години живееле во една Исламска држава каде се суделе се тужеле и воопшто живееле според правосудниот систем на Исламското право -Шеријат .Епа 500 години – 5 цели века функционирање на еден комплетно заокружен систем на вредности од Исламската организација нема што понатаму да се сомневаме дека Исламот Е ДРЖАВОТВОРНА ОРГАНИЗАЦИЈА – РЕЛИГИЈА .Таа работа е докажана еднаш засекогаш . Па така додека Исламот е државотворен и има конкретна понуда визија на држава чиј Закони се усогласени и извлечени од Куранот од друга страна Православието веќе 17 века откако е формирано не само што никогаш не презентирало ниту еден доказ за својата државотворност од причина што никогаш никаде не постоела Православна држава која и неможе да постои од причина што Православието никогаш нит понудило своја визија како би изгледала една Православна држава а па нели да понуди конкретни Закони со кој би се регулирале меѓучовечките односи во една таква држава како што тоа го прави Исламот чиј Закони – Шеријатможе да се најдат - купат било каде и да се надат на интернет секогаш достапни за секого .
3 ) Морално - Етички врености – кодекси
Ајде да си одиме по ред со дефинициите :
етика
1 :
(грч. ethike) 1. фил. филозофско учење за човековото однесување во определени општествено-економски услови; наука за моралот; 2. збир на морални начела, правила, според кои се однесуваат луѓето; морални својства на поединци, народи, класи итн.
морал
1 :
(лат. тоѕ, moris, moralis) 1. збир на правила на определено општество или општествена класа за содржината и начинот на меѓусебните односи на луѓето и на човечките заедници; 2. исправност, чесност, доблест, добродетел; 3. полет, занес, самодоверба, СВЕСТ ЗА ДИСЦИПЛИНА , храброст; етика; 4. поука, смисла (на литературно дело, на настан); 5. начин на мислење, душевен живот; став кон животот.
кодекс
1 :
(лат. codex) 1. прав. зборник на правни прописи или посебни закони што се однесуваат на определена област, што претставуваат една целост; 2. фиг. општопризнаени правила на однесувањето, обичаи што важат во некоја средина, НЕПИШАНИ ЗАКОНИ .
Тоа се дефинициите
Постоењето на морално - етички кодекси не е спорно . Нивното изучување нее спорно и не може да биде спорно . Тоа од причина што самите морално етички кодекси се логичен анекс-додаток на веќе воспоставен законски -правен систем во едно организирано општество – држава . Но за постоењето на морално етички кодекси може да збориме само во случај на ВЕЌЕ ПОСТОЕЧКИ понуден или воспоставен правно-законски ситем во зависност од епохата – времето во кој постоел таквиот општевен систем . Какво општевсено уредување уредено со конкретни закони следуваат и соодветни морално -етички вредности . Едни биле Законите во антиката па следствено имало и соодветни морално -етички кодекси други закони беа во Социјализмот со неговиот правен систем -закони за кој соодвествувале соодветни морално -етички кодекси , во капитализмот други закони за кој има сооветни морално етички кодекси итн . .
Постоењето на морално етичките кодекси секогаш било неопходно од причина што колку и да уредуваш едно општество со Закони никогаш не може да постигнеш 100 процентна покриеност за се и сешто а од друга страна од чисто практични причини нее добро правниот систем во едно општество да се претрупува со Закони да се регулираат сите детали оти и реално таквиот правен систем би се блокирал сам од себе а ниту пак таквите закони може да ги знае некој што професионално се занимава со таа работа а пак за обичните луѓе и да не збориме .
Самото постоење на морално етички кодекси си има свое оправдување од причина што големиот дел од населението кој го прифатил таквиот општествен систем (кој има правн поредок со закони ) и за тоа може да се набројат повеќе причини од кој некој сега и ќе споменеме :
а ) Осудените лица кој ги кршеле законите и после казната биваат санционирани од пошироката општествена заедница во вид на игнорирање или други нанасилни методи .
б)
Кога постојат широко прифатени морално етички кодекси тоа делува превентивно на сите курнази кој сакаат да ги изиграат законите а да останат неказнети поради некоја правна недореченст оти повторно ќе бидат презрени , бојкотирани , непожелни , игнорирани од пошироката општествена заедница , местото каде живет или работат .
в)
Луѓето сакаат дефинирани работ кога се знае што се бара – очекува од нив но и што тие добиваат од своето придржување кон законите и морално – етичките кодекси така што секој си го знае своето место и улога во општеството Се зголемува ефективноста на целиот општствен систем .
г)
Се зголемува самодисциплината на секој поединец во општеството а како резултат на тоа се намалуваат државните трошоци за полииција , судови итн а со тоа остануваат повеќе средства за други потреби на населението .
д)
Се зголемува довербата и меѓу луѓето и во самиот правен систем а со тоа и во државата .Се зголемува единството слогата- сложноста меѓу луѓето и ги прави способни за самоорганизирање .
ѓ)
Се зголемува сигурноста и безбедноста на општествената заедница како целина -збир од сите луѓе кој ги почитуваат не само законите туку и морално -етичките кодекси .Со изградени морално етички норми луѓето стануваат имуни отпорни на стански пропаганди и наметнувања .
Итн итн
Накратко кажано полезноста од постоењето и пратктикувањето на морално -етичките вредносни кодекси е неспорна а бенефитот од нив како за пошироката општествена заедница така и за секој поединец се големи .Морално етичките кодекси се најевтиниот начин на превеција од сите криминалци и курнази кој на незаконит начин сакаат да остварат некој свој цели а ете со ваквите морално -етички кодекси добиваат масовна јавна осуда од целата општетсвена заедница .Тие даваат придонес за правилно функционрање на самите државни институции и се превенција за нивно рушење а со тоа и рушење на целиот поредок целото општество каде можат да се реализираат преку свој идеи , замисли итн , превенција за рушење на државата а после што би станале лесен плен на околните држави и народи .
Но како што рековме постоењето на ваквите морално -етички кодекси е условено од претходно постоечки или понуден комплетно заокружен концепт од видувања замисли за едно општевено уредување и понудени Закони како тоа функционира или би функционирало .Така на пример имаме Исламски држави но и таму каде ги нема а има муслимаснко население беа разлика што нее воспоставен правен систем базиран на Исалмските закони (Шеријат ) важат морално етичките кодекси меѓу верниците муслимани оти Исламот како државотворна религија поима постоење на конкретни закони .
Од другастрана го имаме православието кое никогаш не било државотворно а ете цело време лаже се фали дека е такво , никогаш не дало своја верзија визија како би изгледало едно правсоалвно општество , никогаш откако е формирано пред 1700 години не понудило ниту еден единствен закон а камоли комлекс на закони како би функционирало едно православно општество и држава . Од тука јасно е дека Правславието никогаш ниту имало ниту можело да има било какви морално -етички вредносни кодекси .